شورش مشت زنان | کافه تاریخ

شورش مشتزن‌ها که با نام‌های قیام بوکسورها و جنبش ایهتوان نیز شناخته می‌شود، جنبشی میهن‌پرستانه بود که توسط انجمن هماهنگی درستکار در سال‌های بین ۱۸۹۸ و ۱۹۰۱ در چین رخ داد.این جنبش بر ضد امپریالیسم خارجی و مسیحیت بود.در ۱۹۰۰، جنگجویان مشت‌زن، خارجی‌های شهر پکن را ترسانده و آن‌ها را مجبور به پناه گرفتن در منطقه سفارتخانه‌های شهر پکن کردند.این اقدام باعث شد تا ملکه "تزی شی" که در ابتدا دودل بود با اصرار محافظه‌کاران دربار امپراتوری علیه بیگانگان اعلام جنگ کند.دیپلمات‌ها، مردمان غیرنظامی خارجی، سربازان و مسیحیان چینی در منطقه سفارت‌نشین پکن به محاصره نیروهای ارتش امپراتوری درآمدند که این محاصره ۵۵ روز طول کشید.مقامات دولت چین در برابر مسئله زنده نگه‌داشتن یا کشتن خارجی‌های این منطقه با یکدیگر دچار اختلاف شدند که باعث درگیری بین این دو گروه شد.محاصره هنگامی پایان یافت که اتحاد هشت ملت نزدیک به ۲۰،۰۰۰ نیروی نظامی به چین فرستادند و پس از شکست دادن ارتش امپراتوری چین، پکن را گرفتند.پروتکل مشت‌زن در تاریخ ۷ سپتامبر ۱۹۰۱ به قیام خاتمه داد و در آن مجازاتهای سنگینی بر دولت چین بسته شد.مشتزن‌ها معتقد بودند که با تمرین‌های سخت، رژیم غذایی، هنرهای رزمی و نیایش می‌توانند به ویژگی‌های فراطبیعی همچون پرواز کردن دست بیابند.همچنین بر این باور بودند که میلیون‌ها روح سرباز از آسمان‌ها برای کمک به آن‌ها در پاک کردن چین از بیگانگان خواهند آمد.مشتزن‌ها معمولاً از کشاورزان، روستاییان و کارگرانی تشکیل شده بودند که از بلایای طبیعی (همچون سیل)، گسترش اعتیاد به تریاک به جان آمده بودند و مسیحیان، مبلغان مسیحی و اروپاییان مهاجر را دلیل بدبختی‌های خود می‌دانستند.در نهایت با حمله تمامی نیروهای اتحاد هشت کشور اتریش-مجارستان، فرانسه، آلمان، ایتالیا، ژاپن، روسیه و ایالات متحده آمریکا شورش مشتزن‌ها درهم کوبیده شد.