حکایت های جنگ کریمه

کشمکش میان روسیه و غرب بر سر مناطق نفوذ سابقه بسیار طولانی دارد.جنگ کِریمه به نبردهای اکتبر ۱۸۵۳ تا فوریه ۱۸۵۶ گفته می‌شود که میان امپراتوری روسیه تزاری از یک سو و فرانسه، انگلیس، پادشاهی ساردینیا و امپراتوری عثمانی از سوی دیگر رخ داد.نیکلای اول تزار روسیه بدون توجه به سیاست‌های بریتانیا و فرانسه نسبت به امپراتوری عثمانی به ناوگان خود دستور داد تا ناوگان دریایی عثمانی را در دریای سیاه نابود کند، آنگاه او ایالت‌های رومانیایی امپراتوری عثمانی را تصرف کرد.ناپلئون سوم امپراتور فرانسه و دولت ملکه ویکتوریا بریتانیا با سلطان عثمانی همدردی کرده و برای نخستین بار از گذشته‌های بسیار دور در یک جنگ علیه کشور ثالث با یکدیگر متحد شدند و ناوگان دریایی خود را برای کمک به سلطان عثمانی به دریای سیاه اعزام کردند.ناوگان دریایی فرانسه و بریتانیا ابتدا در سواحل رودخانه آلما بر قوای روسیه پیروز شده و سپس شهر سواستوپول که یک قلعه مستحکم نظامی بود را در روز ۲۶ سپتامبر سال ۱۸۵۴ میلادی در شبه جزیره کریمه محاصره کردند.این جنگ که بیش از ۲ سال به طول انجامید با شکست سنگین امپراتوری روسیه خاتمه یافت و روسیه ناگزیر گردید از ادعاهای ارضی خود بر امپراتوری عثمانی دست بردارد.تزار روسیه و سلطان عثمانی توافق کردند که اقدام به تشکیل هیچگونه نیروی دریایی یا زرادخانه نظامی در کناره دریای سیاه نکند. بند مربوط به دریای سیاه شدیداً به زیان روسیه بود زیرا تهدید دریایی روسیه علیه ترکها را به شدت می‌کاست. همچنین تمام قدرتهای بزرگ پیمان بستند که استقلال و تمامیت ارضی امپراتوری عثمانی را محترم بشمارند.پیمان پاریس تا سال ۱۸۷۱ که فرانسه در جنگ از آلمان شکست خورد پابرجا بود. پس از این جنگ با حمایت صدر اعظم آلمان بیسمارک روسیه بند مربوط به دریای سیاه را رد کرد و مجدداً اقدام به تشکیل ناوگان دریای سیاه نمود.