روایت پارسونز از وضعیت انقلابی

کافه تاریخ- اخبار تاریخی

انقلاب اسلامی برای شاه و حامیان خارجی اش قابل تصور نبود. تصور این بود که شاه پس از کودتای 28 مرداد توانسته است مردم ایران را در بند کند و توان نقد و ایستادگی را از آنان بگیرد. این امر با تاسیس ساواک دیگر قطعی به نظر می رسید. از این رو وقوع انقلاب و شورش مردم علیه حکومت پیش از هر چیز شاه و نیروهای خارجی طرفدراش را در بهت و ترس فرو برد. این بهت را می توان در این عبارات پارسونز، سفیر انگلیس که پس از مدتی مسافرت به ایران بازگشته بود، دید:

«من و همسرم در سیزدهم سپتامبر به سمت تهران پرواز کردیم. وقتی که مسیر چند مایلی مان در شهر به سمت سفارت را پشت سر می گذاشتیم، سریعا متوجه شدم که فضا ، فضای تنش عمومی است، چیزی که اواخر ماه می اصلا به چشم نمی خورد. تانک ها در اطراف فرودگاه به صف در آمده بودند و گروه های پراکنده ای از سربازان در خیابان هایی تقریبا خالی در حال رفت و آمد بودند و مقرارت منع رفت آمد شبانه برقرار شده بود. این فکر از ذهنم گذشت که بدون شک بحران شومی بر ما سایه افکنده و من به شرایطی که زیر و زبر شده بود بازگشته بودم.»*

* آنتونی پارسونز، غرور و سقوط، ترجمه: سیدمحمدصادق حسینی عسکرانی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1390،ص119-120