علی اکبر قائم مقام فراهانی در کتاب «دستورالاعقاب یا سیرت نامه حاج میرزا آقاسی» داستانهایی از چگونگی اجرای عدالت و مجازات خطاکاران نقل می کند که به راستی موجب شگفتی است و از آن جمله داستان کارمندان میرزارضای تبریزی می باشد که مباشر ضرابخانه و نگاهدار معادن ایران بود. در میان کارمندان وی دو نفر بودند به نامهای کرم اهل گلپایگان و کریم اهل کرمانشاه.

جوان و تاریخ- کشکول



علی اکبر قائم مقام فراهانی در کتاب «دستورالاعقاب یا سیرت نامه حاج میرزا آقاسی» داستانهایی از چگونگی اجرای عدالت و مجازات خطاکاران نقل می کند که به راستی موجب شگفتی است و از آن جمله داستان کارمندان میرزارضای تبریزی  می باشد که مباشر ضرابخانه و نگاهدار معادن ایران بود. در میان کارمندان وی دو نفر بودند به نامهای کرم اهل گلپایگان و کریم اهل کرمانشاه.

زمانی به نوکران حاج میرزا آقاسی آگاهی دادند که آقا کریم از صاحبان معادن ملح لرستان فلان مبلغ رشوه ستانده است. نوکران دویدند و آقا کرم را گرفتند و او را کشان کشان به وزارت دادگستری حکومت آوردند. سپس: «به سه پایه سیاستش ببستند و اعضا و جوارحش را به چوب مطالبت بشکستند . . . بعد عرض داشتند که گیرنده وجوه آقا کریم کرمانشاهی است؛ این پیر کرم گلپایگانی است».