نارضایتی رو به گسترش مردم و تنفر آنها از تبلیغات عوام فریبانه ی رژیم، حتما محافل مذهبی را نیز فرا گرفته بود که باعث شد شاه دستور دهد در یکی از مراسم مذهبی، ملایی وابسته، در مقابلش از اوضاع نا بسامان کشور انتقاد کند.

کافه تاریخ- اخبار تاریخی

حکومت پهلوی گاهی به شکلی حساب شده و خودخواسته برخی انتقادات را از خود مطرح می کرد. این خودانتقادی ها بیشتر آن زمان مطرح می شد که وضعیت کشور بحرانی بود. جالب آنکه گاهی این به ظاهر منتقدین از میان روحانیون درباری انتخاب می شدند تا اینگونه وانمود شود که حکومت به جریان مذهبی درون حاکمیتی احترام می گذارد. این تلاشها برای منفی نشان دادن چهره انقلابیون بود. بعلاوه اینکه با طرح انتقادات روحانیون درباری، شاه به نوعی تعامل با مذهبیون را نیز به رخ جامعه می کشید:



«نارضایتی رو به گسترش مردم و تنفر آنها از تبلیغات عوامفریبانه ی رژیم، حتما محافل مذهبی را نیز فرا گرفته بود که باعث شد شاه دستور دهد در یکی از مراسم مذهبی، ملایی وابسته، در مقابلش از اوضاع نا بسامان کشور انتقاد کند. این قضیه که همه می گفتند توسط ساواک طراحی شده تا از شاه چهره ای لیبرال منش و انتقاد پذیر ارائه شود، طی مراسمی صورت گرفت که همه ساله توسط دربار در یکی از مساجد بزرگ تهران برپا می شد، و اغلب شاه در آن حضور می یافت تا در مقابل دوربین تلویزیون به مردم نشان دهد که به هم ریختگی اوضاع کشور و رنج مردم از بی عدالتیها سخن به میان آورده بود، مردم از طریق تلویزیون – که برنامه را مستقیما پخش می کرد – چهره ی شاه را از نزدیک می دیدند که داشت سرش را تکان می داد و چنین وانمود می کرد که از آگاهی به آنچه واعظ می گوید واقعا نگران شده است.»1

1-مینو صمیمی، پشت پرده تخت طاووس، ترجمه: دکتر حسین ابوترابیان، تهران، انتشارات اطلاعات، 1386، چاپ دهم، ص 205