او یک زن بود اما از بسیاری جهات بسیار خشن رفتار می کرد؛ طنز ماجرا در آن بود که گاهی شاه ماموریت های مهم برون مرزی خود را به او می سپرد و او بود که به دنبال منافع حکومت پهلوی می رفت...

در میان فرزندان رضاشاه پهلوی اشرف و محمدرضا از جایگاه ویژه ای برخوردار بودند. اشرف شخصیت پیچیده ای داشت؛ به واقع اگرچه او یک زن بود اما از بسیاری جهات بسیار خشن رفتار می کرد؛ طنز ماجرا در آن بود که گاهی شاه ماموریت های مهم برون مرزی خود را به او می سپرد و او بود که به دنبال منافع حکومت پهلوی می رفت:

«والا حضرت اشرف به دلیل تهور و اقتداری که در اغوای مردان به کار می بست آنها را به بالاترین حد مفتون خود می ساخت و همیشه قادر بود تا هر آنچه را که میخواهد از انها به دست آورد. او از برخورد با خشن ترین مردان حتی از تبار استالین هم ابائی نداشت. در سال 1946 (1325) پس از آنکه اتحاد شوروی نتوانست آذربایجان را به دست آورد و شاه از دیدار با ارباب کرملین واهمه داشت این اشرف بود که به مسکو رفت و بقدری استالین را مجذوب خود ساخت که یک پالتوی پوست خز با کیفیتی استثنایی به او هدیه شد. در سال 1947 (1326) برای ملاقات با رئیس جمهور ترومن به واشنگتن رفت و در سال 1972 (1351)از پکن بازدید کرد در این شهر بود که او توانست بنیاد روابط تازه ای را میان چین و ایران با مائوتسه تونگ پی ریزی کند. ضمنا او سالهائی متمادی ریاست هیئت نمایندگی ایران در مجمع عمومی سازمان ملل در شهر نیویورک را نیز به عهده داشت. اشرف همیشه حاضر بود تا برای کمک به برادرش و خارج ساختن او از موقعیت های دشوار وارد میدان گردد.»