رضاشاه در ابتدا قصد داشت در یکی از کشورهای آمریکای لاتین و به احتمال زیاد کشور آرژانتین ساکن شود. وی به همراه یازده نفر از اعضای خانوادهٔ سلطنتی از جمله شمس پهلوی و علیرضا پهلوی و همچنین هشت نفر دیگر در شهر بندرعباس سوار کشتی انگلیسی شده و این شهر را به قصد بمبئی هند ترک کردند تا مدتی را در این شهر بگذرانند و پس از رفع خستگی به یکی از کشورهای شیلی یا آرژانتین برای سکونت بروند.

اگـر چـه محمود غزنوی و اخلاف وی نیز نـسب خـویش را بـه شاهان ساسانی می‌رسانده‌اند،امّا با‌ تمسّک‌ به‌ آیۀ{/«انّ اکرمکم عند اللّه اتقیکم»/}، دیگر چندان ضـرورتی نـمی‌دیده‌اند کـه در این نسب‌سازی پا فشاری کنند؛با این همه،با بـه خـدمت‌ گرفتن‌ کارداران‌ ایرانی و مرسوم داشتن بسیاری آداب و رسوم ایرانیان،سعی می‌کرده‌اند تا آنجا‌ که‌ می‌شود جلوی سرکشیها را بگیرند و آسوده حـکومت کـنند...

استعمار و استبداد همیشه در تلاش است تا با ایجاد فرق و مذاهب انحرافی راه را برای گسترش و دوام فرهنگ اصیل ملی ببندد و از این طریق عرصه را بر اسلام ناب محمدی تنگ و تنگ تر کند...

در این سند تاریخی مهم گزارش محرمانه سرپرستی لرن سفیر انگلستان به اوستن چمبرلین راجع به اوضاع سیاسی ایران و وضعیت جناح های موجود در آستانه تغییر سلطنت قاجاریه آمده است

در تشریح سیاست دولت انگلیس در ایران در 14 آبان سال 1320 شمسی رادیو لندن گفتار جالبی تحت عنوان «خطاب به ملت ایران» پخش نمود. این گفتار یکی از بی پرواترین و صریح ترین اعترافات دولت انگلیس درباره سیاست استعمارگرانه خود در کشور ما است. به قول مصطفی فاتح بهترین سندی است که ثابت می کند انگلستان در روابط خود با ایارن پایبند به قوانین و سنن بین المللی نبوده . . .