شاید‌ این‌ از شـوخیهای تـاریخ مطبوعات باشد که نخستین قانون ناظر بـر مـطبوعات در ایـران را‌ یک‌ نظامی ایتالیایی به نام کنت دومـونت‌ فـرت‌،نوشته است‌‌. پیش‌ از‌ این تاریخ، دستور شاه‌،سلیقه صنیع الدوله(بعدها اعتماد السلطنه)و نـوع پیـشامدی که روی می‌داد،سرنوشت مجرم مـطبوعاتی را‌ مـشخص‌ می‌کرد.

حاج میرزا آقاسی، از صدراعظمان مشهور دوره قاجار، یکی از شخصیت‌های بانفوذ بود که زعامت او با فساد و هرج و مرج فراوان در کشور همراه بود.

کوچک اندام، ظریف، با موهای سیاه، که از زیبائی بهره چندانی نداشت، ولی بسیار جسور و بی‌پروا بود و این جسارت را در عاشق پیشگی به حد ابتذال کشانید و در میان درباریان به فساد اخلاق شهرت یافت...

رضاشاه در ابتدا قصد داشت در یکی از کشورهای آمریکای لاتین و به احتمال زیاد کشور آرژانتین ساکن شود. وی به همراه یازده نفر از اعضای خانوادهٔ سلطنتی از جمله شمس پهلوی و علیرضا پهلوی و همچنین هشت نفر دیگر در شهر بندرعباس سوار کشتی انگلیسی شده و این شهر را به قصد بمبئی هند ترک کردند تا مدتی را در این شهر بگذرانند و پس از رفع خستگی به یکی از کشورهای شیلی یا آرژانتین برای سکونت بروند.

اگـر چـه محمود غزنوی و اخلاف وی نیز نـسب خـویش را بـه شاهان ساسانی می‌رسانده‌اند،امّا با‌ تمسّک‌ به‌ آیۀ{/«انّ اکرمکم عند اللّه اتقیکم»/}، دیگر چندان ضـرورتی نـمی‌دیده‌اند کـه در این نسب‌سازی پا فشاری کنند؛با این همه،با بـه خـدمت‌ گرفتن‌ کارداران‌ ایرانی و مرسوم داشتن بسیاری آداب و رسوم ایرانیان،سعی می‌کرده‌اند تا آنجا‌ که‌ می‌شود جلوی سرکشیها را بگیرند و آسوده حـکومت کـنند...