باغ معیر یکی از باغ‌های معروف تهران بود که در جنوب محله سنگلج قرار داشت. این باغ متعلق به خاندان معیرالممالک بود و به دست حسینعلی‌خان معیرالممالک آباد و احداث گردید. در دوران دوستعلی خان نظام‌الدوله و سپس پسرش دوستمحمدخان معیرالممالک به تدریج به وسعت باغ افزوده شد تا مساحت آن به سیصدهزار مترمربع رسید. این باغ از بازارچه قوام‌الدوله و بازارچه معیر شروع می‌شد و از جنوب تا خیابان مولوی امتداد می‌یافت و دارای دو اندرونی و یک بیرونی بود.

نایب اسدالله، نی­ زن مشهور اصفهانی فرزند نایب حسین خان از بطن مادری بنام صاحب جان در اصفهان حدود سال­1230ش پا به عرصه وجود نهاد. در مورد دلیل اشتهار او به نایب استاد جلال ­الدین همایی معتقد بود چون وی از اوایل زندگانی جزو مستخدمین در خانه یعنی دستگاه حکومتی بوده او را نایب می­گفتند. از وی به عنوان معروفترین و ماهرترین نی­ نواز عصر قاجار نام برده شده است . . .

جیمز موریه اگر چه از ایرانیان بدی های بسیاری گفته است، اما در عین حال برخی از توصیفاتی که کرده به واقع وصف حال ایرانیان است. به عنوان مثال نوع میزبانی ایرانیان همچون عمده ملل دنیا با توجه به جایگاه میزبان و میهمان متفاوت خواهد بود. او می نویسد . . .

سید احمد ادیب پیشاوری در سال 1223 ش (1260 ق) در پیشاور پاکستان چشم به جهان گشود. او از سلسله سادات معروف به اجاق بود که نَسَب آنان در سیر و سلوک به سهروردیه می‏رسید. ادیب در سبزوار به مدت دو سال از محضر فیلسوف کبیر حاج ملاهادی سبزواری و نیز آخوند ملامحمد، فرزند وی، و آخوند ملا اسماعیل استفاده کرد و سپس در مشهد ساکن شده، به ادیب پیشاوری یا ادیب هندی مشهور گشت . . .

اعتماد السلطنه یکی از صدراعظم های ناصرالدین شاه در کتاب خاطرات خود نقل می کند که هنگامی که میرزا تقی خان امیرکبیر را به کاشان بردند کلیه نوشته جاتش را ضبط کرده و نزد شاه آوردند. اکثرنوشته هایی که از منزل امیرکبیر به دربار آوردند رمز نگاری شده بود. شاه دستور داد که آنها را در مخزن  اندرون نگاه داشتند و در زمان صدرات میرزا یوسف مستوفی الممالک، یک نفر از اهالی مازندران پیدا شد که هر گونه رمزی را کشف می کرد . . .