دکتر جهانشاه صالح (سناتور) که مسئول مبارزه با کشت تریاک در ایران بود، می‌گفت: «حیف است ایرانی تریاکی شود.» او ادعا می‌کرد که کشت تریاک ایرانی را تریاکی می کند. به هر حال او مجبور بود دستور آمریکا را اجرا کند تا سود کلانی به جیب ترکیه برود...

محمدرضا دوست داشت درباره دیگران با قاطعیت قضاوت کند اما از کوچکترین ‌ایرادگیری نسبت به شخص خودش بیزار بود. او به تملق گویی درباریان عادت کرده بود...

در خاطرات تاج السلطنه آمده است که پس از گذشت چند روز از مرگ ناصرالدین شاه صدر اعظم و برادرش امین الملک به اندرون آمدند و هر چه پول در خزانه بود را خالی کردند...

ناصرالدین شاه با چهره‌ای گشاده ومطبوع بود: چشم‌های گیرا و درخشانش هر دلی را مجذوب می‌ساخت و نگاه ملایمش را چنان نفوذی بود که در دل هر کس اثری شگفت می‌بخشید و خواه و نخواه در حلقۀ اطاعتش می‌کشید ولی گاه خشم، آن نگاه آرام را چنان سختی و تندی پدید می‌گشت که کس را یارای تحمل آن نبود و شراره‌ای که از دیدگانش می‌جست خرمن نیروی هر جسوری را می‌سوخت.

سهم خواهی از قدرت همیشه افتی است که می تواند عرصه سیاست را تهدید کند. این  درباره ایران عصر مصدق نیز صادق است. ماجرایی که به روایت حسین مکی درباره عبدالقدیر آزاد و از خاطرات عمیدی نوری ذکر می شود، نمونه ای کوچک در این زمینه بود...

شاه تاسیس دفتر ویژه اطلاعات برای هماهنگی میان دستگاه های متعدد اطلاعاتی را از انگلیسی ها آموخت. دستگاهی که می بایست به تحلیل و جمع بندی اخبار می پرداخت. اما طنز ماجرا در این بود که او به خبرچینی خام و دریافت اخبار سطحی بیشتر از تحلیل اطلاعات علاقه داشت...