اصلاحات ارضی در ایران تنها به دنبال حذف مالکان به عنوان یک قدرت سیاسی بود. به همین دلیل نیز کمتر به جنبه های اقتصادی آن توجه می شد. جالب آنکه حتی کسانی که در دستگاه حکومت بودند نیز به این مسئله توجه دارند و می پذیرند که این اصلاحات کمتر موفق بوده است . . .

چند سالی از کودتای 1299 و بر روی کار آمدن حکومت دیکتاتوری رضا خان می گذشت که اداره ای به نام املاک پهلوی به وجود آمد و سرپرستی آن در غرب مازندران به افسر جوانی به نام افشار طوس که درجه ستوان دومی ارتش را در آن زمان داشت داده بودند.

حکومت پهلوی تا پیش از دهه 40 همیشه با مشکلات و مصائب مالی مواجه بود؛ از این رو همیشه دست به دامن ابرقدرت ها می شد. اما از این دوره به بعد به تدریج بهای نفت افزایش یافت. جالب اینکه پهلوی ها بیشتر از اینکه این پول را صرف رفاه مردم بکنند؛ آن را خرج خرید سلاح کردند. آنقدر که کم کم حتی قدرت های جهانی نیز از فروش اصلاح به ایران دچار تردید شدند . . .

محمدرضا پهلوی می خواست محبوب ترین فرد ایران باشد. او حاضر نبود بپذیرد که در میان ایرانیان کسی بهتر از اوست. از جمله بسیار تلاش می کرد تا مصدق را چهره ای بد و منفور نشان دهد. شاید انقلاب اسلامی ضربه ای محکم به او بود تا بداند بر خلاف باور غلطش مردم ایران هیچ تمایلی به او ندارند . . .

سلطنت طلبان پس از پیروزی انقلاب و البته در حین انجام آن همیشه بر این مسئله پافشاری می کردند که رخداد انقلاب اسلامی کار خود غرب و به طور ویژه ایالات متحده بوده است. آنچه در ادامه می آید اشاره ای کوتاه به پاسخ آمریکایی ها در این زمینه است . . .