پس از پایان شمارش آرا، احمدی‌نژاد به عنوان رییس‌جمهور منتخب معرفی شد. رهبر معظم انقلاب در پیامی ضمن تشکر از آحاد مردم و نامزدهای حاضر در انتخابات، با توجه به شرایط به همه توصیه کردند که کاملا هوشیار بوده و از رفتار و گفتار تحریک‌آمیز و بدگمانانه بپرهیزند. عصر همان روز، میرحسین موسوی با اعتقاد به تقلب در انتخابات در بیانیه‌ای گفت که تسلیم این صحنه‌آرایی خطرناک نخواهم شد

21 خرداد

بعدازظهر این روز، به‌دلیل ارسال حجم زیادی از شایعات از طریق پیام کوتاه، این سیستم در کل کشور قطع شد.

22 خرداد

انتخابات ریاست‌جمهوری دهم در سراسر کشور برگزار شد و نتایج حاکی از مشارکت 85 درصدی مردم بود.

23 خرداد

پس از پایان شمارش آرا، احمدی‌نژاد به عنوان رییس‌جمهور منتخب معرفی شد. رهبر معظم انقلاب در پیامی ضمن تشکر از آحاد مردم و نامزدهای حاضر در انتخابات، با توجه به شرایط به همه توصیه کردند که کاملا هوشیار بوده و از رفتار و گفتار تحریک‌آمیز و بدگمانانه بپرهیزند. عصر همان روز، میرحسین موسوی با اعتقاد به تقلب در انتخابات در بیانیه‌ای گفت که تسلیم این صحنه‌آرایی خطرناک نخواهم شد، مهدی کروبی نیز در بیانیه‌ای، نتایج اعلام‌شده را فاقد مشروعیت و مضحک دانست. بعد از ظهر این روز مرکز تهران به آشوب کشیده شد.

24 خرداد

ناآرامی‌ها همچنان ادامه داشت. احمدی‌نژاد در اجتماع مردم در میدان ولی‌عصر حاضر شد و طی سخنانی، از واژه خس و خاشاک برای توصیف افرادی که در آشوب‌ها شرکت می‌کنند، استفاده کرد که استفاده از این واژه، خود به دستاویزی برای ادامه آشوب‌ها تبدیل شد. در همان روز عده‌ای موتور سوار که ظاهرا سلاح‌های سرد و بی‌سیم همراه خود داشتند، وارد کوی دانشگاه شده و به ضرب و شتم دانشجویان پرداختند.

25 خرداد

دبیر و سخنگوی شورای نگهبان از نامزدهای معترض دعوت کردند تا با حضور در محل این شورا، ضمن ارائه اسناد و مدارک خود مبنی بر تقلب در جریان روند رسیدگی به شکایتشان قرار گیرند. در همین روز عده‌ای با ظاهر بسیجی در واکنش به سنگ‌پرانی عده‌ای از ساکنان مجتمع مسکونی سبحان واقع در بلوار کاوه، به این مجتمع حمله کردند.

بعدازظهر بیست و پنجم خرداد، اجتماع غیرقانونی از حامیان موسوی در خیابان‌های انقلاب و آزادی گرد آمدند و موسوی در این اجتماع سخنرانی کوتاهی داشت. عده‌ای از آشوب‌طلبان با استفاده از فضای ایجاد شده به پایگاه بسیج مقداد حمله کردند که در درگیری حاصل از این حمله هفت نفر کشته و عده‌ای زخمی ‌شدند.

26 خرداد

رهبر معظم انقلاب از مسئولان ستاد انتخاباتی چهار نامزد دعوت کردند تا در کنار نمایندگان شورای نگهبان و وزارت کشور، در حضور رهبر انقلاب مسائل مورد نظر خود را بیان کنند. در این جلسه رهبر انقلاب ضمن دعوت نامزدهای معترض به پیگیری شکایتشان از مسیر قانونی تاکید کردند. در همان روز و پیش از این نشست، نمایندگان سه نامزد معترض در محل شورای نگهبان حاضر شدند. تهمت رئیس‌جمهور به افراد غایب در مناظره‌ها، استفاده از اموال دولتی در تبلیغات و راه ندادن ناظران کاندیداها به شعب اخذ رای از جمله شکایت‌هایی بود که در این جلسه مطرح شد و شورای نگهبان از نمایندگان نامزدها خواست تا پایان فرصت قانونی مدارک خود را درخصوص مطالب ادعایی خود تحویل دهند.

28 خرداد

طرفداران موسوی در گرامیداشت آنچه کشته‌شدگان جنبش سبز خوانده شد در میدان امام خمینی تجمع کردند. موسوی در جمع تجمع‌کنندگان سخنرانی کرد.

29 خرداد

نماز جمعه تاریخی با حضور گسترده مردم و به امامت رهبر معظم انقلاب برگزار شد. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در خطبه‌های این روز، با تاکید بر این‌که تجمعات خیابانی، پوشش مناسبی برای تروریست‌های نفوذی است از نامزدهای معترض خواستند که از اردوکشی خیابانی پرهیز کنند. ایشان فرمودند: کسی که قانون را زیر پا‌بگذارد مسئول خون‌ها، و خشونت‌ها و هرج و مرج است.

30 خرداد

عصر این روز، عده‌ای در دسته‌های چند صد نفری در اطراف میدان انقلاب تجمع کردند. نیروی انتظامی با شدت عمل،‌ اجتماع‌کنندگان را متفرق کرد.

در آشوب‌های این روز چند دستگاه اتوبوس و خودرو سواری که در کنار خیابان پارک شده بودند به آتش کشیده شد.

کشته شدن مشکوک یک دختر جوان به نام ندا آقاسلطان از اتفاقات این روز بود که حربه‌ای برای رسانه‌های غربی برای حمله به کشورمان شد.

3 تیر

آیت‌الله جنتی، دبیر شورای نگهبان با توجه به پایان مهلت ده روزه رسیدگی به شکایات از رهبر معظم انقلاب درخواست تمدید پنج روزه این را کرد که با موافقت ایشان همراه شد. بلافاصله شورای نگهبان برای پیگیری شکایات نامزدهای معترض، هیاتی شش‌نفره شامل ابوترابی‌فرد، دری‌نجف‌آبادی، حدادعادل، ولایتی، رحیمیان و افتخار جهرمی تشکیل داد. دبیر اجرایی شورای نگهبان از نامزدهای معترض خواست،‌ نمایندگان خود را برای شرکت در جلسات این هیات معرفی کنند، اما در مهلت تعیین‌شده از سوی شورای نگهبان، نمایندگان نامزدهای معترض معرفی نشدند.

8 تیر

10درصد صندوق‌های رای در همه استان‌ها و شهرستان‌ها با حضور نمایندگان هیا‌ت‌های نظارت و اجرایی، امام‌جمعه محل و نمایندگان نامزدها (در صورت حضور) و دوربین‌های صدا و سیما به‌طور تصادفی انتخاب و بازشماری شد. نتایج بازشماری، عصر همان روز منتشر شد و نشان داد که تغییر چندانی در نتیجه صندوق‌های شمارش‌شده نسبت به صورتجلسه‌های امضا و اعلام‌شده توسط ماموران صندوق‌ها وجود نداشته است. ساعت 9 شب آیت‌الله جنتی در نامه‌ای به وزارت کشور،‌ صحت انتخابات ریاست‌جمهوری دهم‌را اعلام کرد.

9 تیر

میرحسین موسوی بیانیه نهم خود را صادر کرد و در آن با تکرار دوباره ادعای تقلب در انتخابات، خواستار آزادی تجمعات و دستگیرشدگان روزهای گذشته شد.

26 تیر

نماز جمعه به امامت آیت‌الله هاشمی رفسنجانی برگزار شد. هاشمی در خطبه‌های خود در این روز بدون اشاره به ریشه‌های آشوب‌ها، خواستار آزادی دستگیرشدگان شد که این مساله به مذاق جمع زیادی از اصولگرایان خوش نیامد. میرحسین موسوی در این نماز جمعه حضور داشت. نماز جمعه بیست و ششم تیر، حاشیه‌های زیادی داشت و یکی از مهم‌ترین آنها حضور گسترده حامیان نامزدهای معترض به انتخابات در این نماز بود.

مرداد ماه

تلخ‌ترین حادثه این ماه کشته شدن سه نفر از بازداشت شدگان حوادث بعد از انتخابات با نام‌های امید جوادی‌فر، محسن روح‌الامینی و محمد کامرانی در بازداشتگاه کهریزک بود. چند ماه بعد سازمان قضایی نیروهای مسلح رسما جان باختن سه جوان را قتل عمد به دلیل ضرب و جرح اعلام کرد.

رهبر معظم انقلاب دستور تعطیلی بازداشتگاه کهریزک و رسیدگی و برخورد با متخلفان این پرونده را صادر ‌کردند. تجمعات غیرقانونی و آشوب‌ها در این ماه ادامه داشت. کروبی هم در هفتم مرداد با نگارش نامه‌ای خطاب به آیت‌الله هاشمی رفسنجانی خواستار رسیدگی به شایعات تجاوز به پسران و دختران در بازداشتگاه‌ها شد که با وجود این‌که سندی مبنی بردرستی این شایعه وجود نداشت، همین نامه‌نگاری، موجی از حملات رسانه‌های خارجی علیه کشورمان را همراه داشت. اولین جلسه دادگاه بازداشت‌شدگان پس از انتخابات دهم مرداد برگزار شد.

21 شهریور

هیات عالی‌رتبه قضایی که از سوی رئیس‌ قوه قضاییه برای پیگیری شایعه تجاوز به برخی بازداشت‌شدگان حوادث پس از انتخابات تشکیل شده بود نتایج تحقیقات خود را اعلام و در بخشی از آن تاکید کرد ماجرای ترانه موسوی، (دختری که طبق برخی ادعاها در تجمعی در مقابل مسجد قبا دستگیر شده بود و پس از تجاوز به او توسط یک مامور نیروی انتظامی، کشته و پیکرش سوزانده شده بود) ساختگی است و چنین شخصی اصلا وجود خارجی ندارد. مهدی کروبی یکی از پیگیری‌کنندگان اصلی موضوع ترانه موسوی بود.

27 شهریور

دراین روز که مصادف با آخرین جمعه ماه رمضان بود، راهپیمایی روز قدس با حضور گسترده مردم برگزار شد. شماری از حامیان جنبش سبز در حاشیه راهپیمایی، مجالسی برای خودنمایی یافتند. خردشدن شیشه برخی خودروهای پارک شده در کنار خیابان و آتش گرفتن تعدادی موتور متعلق به بسیجیان ماحصل آشوب‌های آن روز بود. سردادن شعارهای جدیدی چون «نه غزه، نه‌لبنان، جانم فدای ایران» از آن روز آغاز شد. رفته رفته از تعداد تجمع‌کنندگان کاسته می‌شد و بیشتر افرادی که در این تجمعات حاضر می‌شدند، مقصودشان آشوب‌طلبی بود و کاری به نتایج انتخابات نداشتند.

13 آبان

راهپیمایی روز دانش‌آموز فرصت دیگری برای سوءاستفاده سبزها بود. در این روز همچون همیشه اجتماع ضداستکباری در مقابل لانه جاسوسی برگزار شد. آشوب‌طلبان نیز در میدان هفت تیر دست به تجمعی دیگر زدند که این تجمع نیز به درگیری انجامید.

28 آبان

علی لاریجانی گفت تلاش‌ها برای آشتی از دو طرف شروع شده و ادامه دارد. چهره‌های منتقد اصولگرا از جمله حبیب‌الله عسگراولادی، دبیرکل جبهه پیروان خط امام و رهبری، در سخنان خود حساب موسوی و کروبی را از آشوب‌‌طلبان جدا می‌کردند و مکررا خواستار بیان چنین مفهومی از زبان خود موسوی می‌شدند، اما این آخرین تلاش‌ها نیز بی‌نتیجه ماند.

16 آذر

روز دانشجو، موقعیتی دیگر برای سلسله تجمعات سبزها بود. یک روز قبل، موسوی شانزدهمین بیانیه خود را صادر کرد و وعده نزدیک بودن پیروزی را داد. روز دانشجو، روز صف آرایی طرفداران موسوی و دانشجویان مدافع نظام در دانشگاه‌ها بود و مرکز این صف آرایی هم در دانشگاه تهران و سردر دانشکده فنی بود. در این روز همچون سایر تجمعات غیرقانونی ماه‌های قبل، عده‌ای با آشوب در خیابان‌های اطراف دانشگاه به اموال عمومی خسارت زدند.

17 آذر

دراین روز فیلمی از آتش زدن عکس امام و رهبر انقلاب در تجمع سبزها در اینترنت، شبکه تلویزیونی العربیه و صداوسیما پخش شد که در سرانجام حوادث سال 88 بسیار تاثیرگذار بود. چهره‌ها و تشکل‌های اصولگرا بشدت این حرکت را محکوم کردند و در تهران و چند شهر دیگر، تظاهرات بزرگ اعتراض‌آمیز برگزار شد.

ماجرای آتش‌زدن عکس امام و رهبری در دانشگاه تهران، نقطه عطف جدیدی در حوادث پس از انتخابات بود و بسیاری از افراد مردد را که به دلیل سوابق انقلابی موسوی و ادبیات مذهبی وی در بیانیه همایش، بی‌طرف مانده بودند علیه موسوی به خیابان‌ها کشاند. به این ترتیب در تجمعات پیش از 16 آذر، طرفداران نظام، اکثریت مطلق شدند.

30 آذر

درحالی که در نیمه دوم آذر، جریان فتنه به خاطر انزجار ملت از حادثه توهین به امام و رهبری، به حاشیه رفته بودند، تشییع پیکر آیت‌الله منتظری در قم در آخرین روز آذر، فرصت دیگری برای ساختارشکنان بود. در حاشیه مراسم تشییع، حرکت‌های غیرمتعارف و شعارهای تند علیه ولایت فقیه خشم عمومی در شهر قم را برانگیخت و به سایر شهرها نیز سرایت کرد.

6 دی (روز عاشورا)

ازساعات اولیه این روز در حالی که اکثر مردم تهران به عزاداری در مساجد و تکایا مشغول بودند مدعیان هواداری از موسوی ابتدا در خیابان آزادی تجمع کردند و سپس به طرف میدان انقلاب، میدان ولیعصر و چهارراه کالج حرکت کردند.

شرکت‌کنندگان در این تجمعات به اماکن دولتی، تاسیسات شهری، رهگذران دارای ظاهر مذهبی و هر چیزی که رنگ و بوی دین و حکومت داشت، حمله می‌کردند.

در درگیری‌های این روز چند نفر کشته شدند و تعداد زیادی از نیروهای پلیس مورد ضرب و شتم آشوبگران قرار گرفتند و خسارات گسترده‌ای به اموال عمومی وارد شد.

9 دی

دراین روز که به عنوان زمان راهپیمایی اعتراض‌آمیز مردم تهران در محکومیت حوادث عاشورا اعلام شده بود، جمعیتی بی‌سابقه از چهار طرف شهر تهران راهی میدان انقلاب شد. در راهپیمایی این روز شعارهای شدیدی علیه موسوی و کروبی سر داده شد.

راهپیمایی این روز چنان وسیع و گسترده بود که هیچ‌کس حتی رسانه‌های افراطی حامی فتنه هم نتوانستند عظمت و انبوه شرکت‌کنندگان را در آن انکار کنند.

بیانیه هفدهم موسوی که پس از این وقایع منتشر شد همه امیدها را برای بازگشت وی به چارچوب‌های نظام ناامید کرد.

22 بهمن

دراین روز بزرگ‌ترین تظاهرات تاریخ انقلاب در خیابان‌های منتهی به میدان آزادی برگزار شد. کروبی خود را به میدان صادقیه رساند، اما توسط راهپیمایان با شعارهای تندی بدرقه شد. موسوی نیز در اواسط خیابان آزادی تلاش کرد وارد صف راهپیمایان شود اما او نیز به خاطر شعارهای تند و اعتراض شدید مردم ناچار به ترک راهپیمایی شد.

در حقیقت راهپیمایی 22 بهمن، شکست کامل و پایان عملی جنبش سبز بود، چرا که بعد از هفته‌ها رجزخوانی، حامیان فتنه در میان انبوه تظاهرکنندگان طرفدار نظام در حد صفر بودند.