پیمان منطقه اى بغداد با شرکت چهار کشور خاورمیانه(عراق، ایران، پاکستان، ترکیه ) و انگلستان شکل گرفت. سرپرستى پیمان به انگلستان واگذار شده بود و آمریکا نیز به عنوان عضو ناظر در جلسات آن شرکت مى کرد....

 جوان و تاریخ- خط زمان

 

۱۳۳۲ ه‍. ش :

نـمـایندگان پنج شرکت نفتى بزرگ آمریکایى ، شرکت نفت انگلستان و شـرکـتـهـاى فـرانـسـوى و هـلندى در لندن گرد آمدند ودرباره نفت ایران و تقسیم آن به تفاهم رسیدند و کنسرسیوم نفت ایران تشکیل شد.

 

۱۳۳٦ ه‍ . ش :

اوّلین قرارداد فروش نفت ایران بـه اسـرائیـل بـطـور رسـمـى بـا آن کـشـور امـضـاء شـد.

 

۱۳۳۷ ه‍. ش :

موافقت نامه دوجانبه دفاعى ایران و آمریکا ؛ . به موجب این توافق ، در صورت تجاوز به خـاک ایران ، دولت آمریکا نیروهاى نظامى را به درخواست ایران و براى کمک به دفع تجاوز، بـه ایـران اعزام مى کرد. علاوه بر این کمکهاى اقتصادى نیز در اخیتار دولت ایران قرار مى داد تـا در جـهـت پـیـشـرفـت اقـتـصـادى ایـران بـه کـار گـرفـتـه شـود. در مـقـابـل ، دولت ، ایـران مـتعهد شد که از کمکهاى نظامى واقتصادى آمریکا براى توسعه اقتصاد ایران وحفظ استقلال و تمامیت ارضى این کشور استفاده کند.

 

1339 ه‍ . ش :

پـنج کشور ایران ، ونزوئلا، عربستان سعودى ،عراق و کـویـت سـازمـان کـشـورهـاى صـادر کـنـنـده نـفـت (اوپـک ) را در بـغـداد پـایـتـخـت عـراق تـشـکـیل دادند.

 

۱۳۳۹ ه‍. ش :

در پی پیروزی کندى در انتخابات ریاست جمهوری امریکا ، سیاست خارجى آمریکا در ایران تغییر یافت.کندى به شاه ایران فشار آورد که اصلاحات اجتماعى در ایران ضرورى است و براى ایـن مـنـظـور و انـجـام اصـلاحـات و رفـرمـهاى ظاهرى ، (على امینى ) سفیرسابق ایران در آمریکا رابـراى نـخـسـت وزیـرى پـیـشـنـهـاد کـرد و شـاه بـه رغـم میل باطنى خود او را به نخست وزیرى منصوب کرد.

 

۱۳٤۲ هـ. ش:

با روی کار آمدن لیـنـدون جـانـسـون ، روابـط ایران و آمریکا وارد مرحله جدیدى شد، زیرا جانسون محدودیتهاى ایـجـاد شـده در زمـان (کـنـدى) در مـورد ایـران را از بین برد و یک وام جدید دویست میلیون دلارى براى خرید جنگ افزارهاى نظامى در اختیار شاه قرارداد.

 

۱۳٤۳ ه‍. ش :

تصویب لایحه امتیاز کاپیتولاسیون به شهروندان امریکایی در مجلس ایران

 

۱۳٤٤ ه‍. ش :

پیمان منطقه اى بغداد با شرکت چهار کشور خاورمیانه(عراق، ایران، پاکستان، ترکیه ) و انگلستان شکل گرفت. سرپرستى پیمان به انگلستان واگذار شده بود و آمریکا نیز به عنوان عضو ناظر در جلسات آن شرکت مى کرد.  هـدف از پـیـمـان بـغـداد در ظـاهـر هـمکارى مشترک در امور دفاعى وامنیتى بود، ولى در واقع هدف اصـلى آن جـلوگـیـرى از گـسـتـرش ‍ نـفـوذ شـوروى در منطقه وتحکیم سلطه آمریکا وانگلیس در خـاورمـیـانـه بـا هـمـکـارى کـشـورهـاى مـنـطـقـه بـود و بـه هـمـیـن دلیـل ، دولت شوروى با امضاى چنین پیمانى بویژه عضویت ایران در آن به مخالفت برخاست و روابط دو کشور تا حدودى به تیرگى گرایید.

 

۱۳٤۸ ه‍. ش :

سیاست دو ستونى نیکسون ـ کیسینجر و نقش ژاندارمى ایران

 

 

 

۱۳٤۹ه‍. ش :

با رای سازمان ملل مبنی بر جدایی ایران از بحرین، هویدا لایحه آن را تقدیم مجلسین کرد و هر دومجلس آن را از تصویب گذراندند و بحرین بطور رسمى از ایران جدا شد.

 

۱۳٥۱ هـ. ش:

اسـاسـنـامـه کـنـفـرنس در سال ۱۳٥۱ ه‍ . ش به تصویب دولت ایران رسید و رژیم شاه بطور رسـمـى بـه عـضـویـت آن درآمـد.

 

۱۳٥۳ ه‍. ش :

با تـشـکـیـل کمیسیون مشترک اقتصادى ایران و آمریکا؛ روابـط ایـران و آمـریکا توسعه و تعمیق بیشترى پیدا کند

 

 

۱۳٥٦ ه‍. ش:

انتخابات ریاست جمهوى آمریکا، بـا ورود (جیمى کارتر) به کاخ سفید و اعلام محدودیت فروش تسلیحات و رعـایـت حـقـوق بـشـر، شـاه نـاچـار شـد که (فضاى باز سیاسى )  را در ایران اعلام کند. هر چند کـارتـر بـعدها از شعارهاى خود دست کشید، ولى اعلام سیاست فوق در ایران ، باعث تسریع در روند نهضت اسلامى و در نتیجه آغاز انقلاب خونین مردم مسلمان ایران شد.