تصویر جالبی از یک کشیش در حال مزه کردن و تست آبجو ؛ برای پر کردن جامش در زیر زمین کلیسا و آماده شدن برای گرفتن روزه .نسخه خطی مربوط به 800 سال پیش (قرون وسطی) ، کتابخانه بریتانیا، Sloane 2435, f.

آبجو، حدود ۶ هزار سال پیش در "بین‌النهرین" به وجود آمد.در قرون وسطی کشیش‌ها آبجو تهیه می‌کردند تا با نوشیدن آن راحت‌تر بتوانند روزه‌داری کنند. بنا به اعتقادات آن‌ها نوشیدن مایعات روزه را "نمی‌شکند".در سده‌های میانه کشیش‌ها به تهیه آبجو پرداختند تا با نوشیدن آن راحت‌تر بتوانند تا چند هفته روزه بگیرند.از آنجا که در کلیساها آبجو بصورت انبوه تهیه می نمودند، بهترین آبجوها در کلیساها ساخته می شد و آنها رقبای اصلی فروشندگان کوچک این نوشیدنی محسوب می شدند.









نگرش به آبجو در فرهنگ مسیحیت متفاوت است. در طول 1800 سال نگرش مثبتی به آبجو در این دین وجود داشت و آن را هدیه ای از جانب خدا و مایه شادی می دانستند و در مراسمات مهم خود چون عشای ربانی آن را می نوشیدند.اما پس از شکل گیری نهضت پروتستان برخی نوشیدن زیاد آبجو را گناه دانسته و مصرف کم آن را مجاز می دانستند. برخی دیگر نیز نوشیدن آن را کلا گناه می دانند.امروزه علاوه بر سه دیدگاه فوق بر سر درصد الکل این آبجوها هم اختلاف نظر وجود دارد.