در دنیا بازاری جهانی وجود دارد که با شهاب سنگ ها مثل آثار هنری و آثار باستانی رفتار می کند. در بازار شهاب سنگ موسسه های تحقیقاتی و موزه ها مجبورند برای خریدن شهاب سنگ با کلکسیونر ها رقابت کنند.قیمت شهاب سنگ در اوخر دهه ۹۰ میلادی به طور ناگهانی بالا رفت

در دنیا بازاری جهانی وجود دارد که با شهاب سنگ ها مثل آثار هنری و آثار باستانی رفتار می کند. در بازار شهاب سنگ موسسه های تحقیقاتی و موزه ها مجبورند برای خریدن شهاب سنگ با کلکسیونر ها رقابت کنند.قیمت شهاب سنگ در اوخر دهه ۹۰ میلادی به طور ناگهانی بالا رفت. در سال ۱۹۹۸، موزه ی تاریخ طبیعی برای خرید شهاب سنگی، مبلغ ۱۳۷۰۰۰ دلار هزینه کرد.مبلغی که تا آن زمان بی سابقه بود. چند هفته بعد هم در یک حراجی در سان فرانسیسکو، شهاب سنگی به قیمت ۹۷۰۰۰ دلار فروخته شد.با همه گیر شدن خبر این حراجی ها و چند حراجی دیگر، کم کم افراد بیشتری به خرید و فروش شهاب سنگ روی آوردند و خیلی ها هم شکارچی شهاب سنگ شدند! یکی از گران ترین شهاب سنگ ها، شهاب سنگ مریخی است که به دلیل کمیاب بودن گرمی ۱۰۰۰ دلار به فروش می رسد.در بسیاری از کشور های دنیا قانونی برای مالکیت شهاب سنگ ها وجود ندارد و اگر هم وجود داشته باشد، کسی دنبالش را نمی گیرد. فروشنده های شهاب سنگ از کشور های سراسر دنیا مثل روسیه، مراکش، نیکاراگوئه و کانادا شهاب سنگ می خرند و در کشور های دیگر به حراج می گذارند.در آمریکا و بریتانیا، اگر شهاب سنگ در ملک کسی سقوط کند، مالک آن صاحب ملک است.



 

در ژاپن هر کس که شهاب سنگ را پیدا کند، مالک آن است.در سوئیس شهاب سنگ ها متعلق به حکومت هستند ولی به یابنده جایزه ی نقدی داده می شود. در هند، دانمارک و استرالیا شهاب سنگ ها باید به موزه های دولتی خاصی داده بشوند.به خاطر افزایش بیش از حد قیمت شهاب سنگ و زیاد شدن رقبا، هر ساله تیمی متشکل از ۷ یا ۸ دانشمند به قطب جنوب می روند تا به جای خرید شهاب سنگ، شهاب سنگ های قطب جنوب را پیدا کنند. شهاب سنگ های یافته شده به ناسا و موزه ی اسمیتسونین فرستاده می شوند.اما شهاب سنگ های یافته شده در قطب جنوب برای استفاده ی تمام موزه ها و موسسه ها کافی نیستند. حتی اگر تعداد شهاب سنگ های پیدا شده در قطب جنوب ده برابر بشوند، باز هم تمام آن ها مورد مطالعه قرار خواهند گرفت.