تناسخ از ریشۀ نسخ است و به معنی کوچ کردن ارواح، از یک بدن به بدن دیگر می باشد.تناسخیون بر این باورند که زندگی انسان با مرگ به اتمام نمی رسد , هزاران بار و شاید هم بیشتر در کالبدهای متفاوت بدین جهان پای می گذارد , و این امر تا زمانی ادامه خواهد یافت که روح به رشد و کمال رسیده و به روح برتر بپیوندد و در این صورت است که چرخۀ زایش دوباره را پایانی خواهد بود .اعتقاد به تناسخ در تعاریف گوناگون تقریبا در تمامی ادیان و آیین ها ذکر شده است .

تناسخ از ریشۀ نسخ است و به معنی کوچ کردن ارواح، از یک بدن به بدن دیگر می باشد.تناسخیون بر این باورند که زندگی انسان با مرگ به اتمام نمی رسد , هزاران بار و شاید هم بیشتر در کالبدهای متفاوت بدین جهان پای می گذارد , و این امر تا زمانی ادامه خواهد یافت که روح به رشد و کمال رسیده و به روح برتر بپیوندد و در این صورت است که چرخۀ زایش دوباره را پایانی خواهد بود .اعتقاد به تناسخ در تعاریف گوناگون تقریبا در تمامی ادیان و آیین ها ذکر شده است . باور به تناسخ به عنوان پدیده ای که در آن روح مرد یا زن مرده دیگر باره در کالبد دیگری دمیده خواهد شد , یک اعتقاد و باور باستانی است که حتی در یونان و روم باستان نیز وجود داشته است .درین میان، بعضیها ادعا دارند که جریان این "سیر و سفر روح" نه تنها در بین انسانها بلکه در بین حیوانات و حتی گیاهان نیز معمول است و امتداد دارد. نظر به گفتۀ شارح "جام گیتی نما" تناسخیان براین باورند که ارواح مجبور به مهاجرتی هستند که تمام عالم موجودات را فراگیرد.یک دسته از ارواح از بدن انسانها به حیوانات و از آنجا به عالم نباتات،‌ جمادات و معادن ... و بدین طریق، با یک سوق دوامدار و نامتناهی جبری، از خشکی ها به دریا ها و از دریا ها به خشکی ها در رفت و آمد اند.انتقال روح از بدن یک انسان به انسان دیگر را "نسخ"‌ و رفتن آن را به بدن حیوانی که مناسب او باشد "مسخ" و داخل شدن آن را به گیاهان و درختان "رسخ" و حلول آن را در معادن "فسخ" میگویند.ادیانی مانند دائو، بوداگرایی ، هندوگرایی، مانوی، برهمایی، جینیسم، سیکیسم، اهل حق (یارسان) و غُلات شیعه بر تناسخ اعتقاد دارند.