تقی زاده رئیس سنای ایران در دوره پهلوی در خاطرات خود می نویسد : میان من ، تیمورتاش و فروغی صحبت شد که به یک نحوی بفهمیم این انگلیسی ها حالا در چه خیال هستند .

تقی زاده رئیس سنای ایران در دوره پهلوی در خاطرات خود می نویسد : میان من ، تیمورتاش و فروغی صحبت شد که به یک نحوی بفهمیم این انگلیسی ها حالا در چه خیال هستند . چون بعد از انداختن قرار داد نفت از سوی رضا خان در بخاری و لغو آن چون خیلی متغیر بودند نمی دانستیم چه قصدی دارند ؟ من گفتم یک راهی پیدا می کنم برای این کار ، مرحوم سهیلی را خواستم همین علی سهیلی را که بعدها رئیس الوزرا شد . آنوقت در وزارت خارجه بود . سهیلی با مصطفی فاتح دوست بود . به او گفتم که یک چیزی را بهانه کنید و فاتح را ببینید و بفهمید آنجا چه خبر است . گفت بگویید چون ما می خواهیم در وزارتخانه مان نظام نامه ای بنویسیم می خواهیم نظام نامه کمپانی نفت را ببینیم  که آنجا آنها با مستخدمین چطور معامله می کنند و وضع تقاعدشان چطور است . سهیلی رفت آنجا و با او صحبت کرد .در بین صحبت از فسخ قرارداد صحبت پیش آمد و اینکه آنها چطور متغیر بودند و غیره . فاتح گفته بود از چیزهای عجیب آن است که تمام ما وقع جلسه هیات وزرا را که رضاشاه آمده و امتیاز نامه نفت را انداخته بود بخاری با قدری اختلاف آنها می دانستند اما اینکه که به آنها خبر برده بود معلوم نشد . من وقتی به تیمورتاش گفتم ، گفت این تعجبی ندارد . رئیس الوزرای ما که پیرمرد و چانه اش لق است (مقصود مخبرالسطلنه بود ) . سردار اسعد هم که وزیر جنگ است و برادرش در کلو ب ایران با انگلیسی ها دائم ارتباط دارد . آنها از او می پرسند که چه خبر است ..