شهید حمیدرضا سمرقندی، شهیدان مجتبی و محسن عاشوری، شهیدان مسعود و مهدی میرازیی، شهید غلامحیدر رستمی و شهیدان محمدمحسن و حمید سماعییکتا، شهدایی هستند که در 1376/01/07 رهبر انقلاب به منزلشان رفتهاند. آن شب، مشهد و خیابان ابوذر محله احمدآباد همچنان آرام است، تا اینکه صبح، این خبر در محل میپیچد که دیشب حضرت آقا اینجا بودهاند، خانه همین همسایهمان!
اگر آقا نبودند، از اعدامیهای بعد انقلاب بودم
پدر شهیدان عاشوری میگوید: باید اعتراف کنم که اگر آقای خامنهای دست ما را نگرفته بودند، ما در این مسیر نمیماندیم. من قبل از سال چهل و دو وارد مبارزات شدم. با گروه های مختلف هم کار کردم. گروههایی که در ابتدای راه، اکثرشان همجهت بودند و البته جوان جذب کن. اما کمکم هرکدامشان به سمتی مایل شدند و مسیرشان جدا شد. در این تغییر مسیرها، این جلسات و سخنرانیها و مشورتهای خصوصی آقای خامنهای بود که من را از لغزیدن با این جریانات نجات داد تا در مسیر مستقیم انقلاب و امام بمانیم. قطعا یکی از بزرگان و اثرگذاران انقلاب، نه تنها در مشهد، بلکه در کل ایران بودند. من بارها این را به شوخی گفتهام، گرچه میتوانست خیلی جدی باشد که اگر آقا نبودند، من جزو اعدامیهای بعد انقلاب بودم!
*قول بدهید ما را شفاعت کنید
پدر شهیدان عاشوری در اثنای دیدار رهبری، میگوید: من یک قول از حضرت امام گرفتم، یک قول هم شما به ما بدهید. من به حضرت امام عرض کردم که قول بدهید ما را شفاعت کنید. حالا هم ما عیدی و هر چیزی که از شما بخواهیم این است که قول بدهید ما را شفاعت کنید.