این موافقتنامه در ۲٦ مارس ۱۹۷۹ در سه نسخه عربی، انگلیسی و عبری به رشته تحریر درآمده و تمام نسخه‌ها از حیث اعتبار و ارزش برابر و مساوی بوده و در صورت بروز اختلاف میان دو طرف برسر تفسیر بندهای موافقتنامه نسخه انگلیسی معاهده مرجع و محل مراجعه جهت حل اختلاف خواهد بود.

جمهوری عربی مصر و اسرائیل درباره برقراری صلح عادلانه و فراگیر و دائم در خاورمیانه و بر پایه دو قطعنامه ۲٤۲ و ۳۳۸ شورای امنیت سازمان ملل متحد به توافق رسیده و هر دو بار دیگر بر تعهد و التزام خود بر چارچوب‌های صلح در خاورمیانه که در کمپ دیوید و در سپتامبر ۱۹۷۸ درباره آن به توافق رسیدند، تاکید می‌کنند. همچنین مصر و اسرائیل این موافقتنامه را نه تنها موجب برقراری صلح و همکاری میان خود می‌دانند، بلکه آن را پایه و اساس صلح و همکاری اسرائیل با همسایگان عربش بشمار آورده، بدین وسیله اسرائیل آمادگی خود را برای امضای دیگر موافقتنامه‌های صلح با دیگر کشورهای عربی اعلام می‌کند.

اسرائیل با امضای این موافقتنامه اعلام می‌کند که خواهان پایان دادن به جنگ و برقراری صلح با مصر و دیگر کشورهای منطقه خاورمیانه است و این خواسته اسرائیل در قبال تمام کشورهای منطقه است، چرا که خواستار زندگی مسالمت آمیز با آنهاست. همچنین اسرائیل این موافقتنامه را به این جهت با مصر امضا می‌کند، چون باور دارد، این موافقتنامه گام مهمی‌ در راه برقراری صلح فراگیر در منطقه خاورمیانه و دستیابی به سازش نهایی میان دیگر طرف‌های عربی درگیر با اسرائیل در تمام موضوعات مورد اختلاف برداشته و بدین وسیله مصر و اسرائیل طرف‌های دیگر عربی دارای اختلاف با اسرائیل را به حل اختلافات و امضای موافقتنامه صلح با اسرائیل بر اساس اصول و مبانی صلح و سازشی دعوت می‌کند که در این موافقتنامه به آن اشاره شده است. همچنین مصر و اسرائیل بدین وسیله تمایل خود را به برقراری روابط دوستانه و همکاری دو جانبه میان خود و بر اساس میثاق سازمان ملل متحد و اصول و مبادی قوانین بین المللی که بر روابط کشورها در زمان صلح حاکم است، ابراز می‌کنند.

بدین وسیله مصر و اسرائیل در چارچوب برقراری صلح میان خود با امضای بندهای موافقتنامه زیر اعلام می‌کنند که به اختلافات خود پایان داده و مرحله جدیدی از صلح و همکاری میان خود را آغاز می‌کنند:

ماده یک)

۱- وضعیت جنگ میان دو کشور به پایان رسیده و پس از تبادل اسناد امضا شده موافقتنامه میان دو طرف، صلح میان آنها برقرار خواهد شد.

۲- اسرائیل تمام نیروهای مسلح نظامی ‌و مدنی خود را از سینا به آن سوی مرزهای بین المللی میان مصر و فلسطین تحت قیمومیت که در پروتکل پیوست به این پیمان تحت عنوان پیوست یک آمده است، عقب خواهد کشید. مصر نیز به حاکمیت کامل خود بر سینا ادامه خواهد داد.

۳- با پایان عقب نشینی اولیه مذکور در پیوست یک، دو طرف روابط طبیعی و دوستانه خود را براساس ماده سه برقرار خواهند کرد.

ماده دو)

٤- مرزهای میان مصر و اسرائیل مرزهای رسمی‌ و بین المللی به رسمیت شناخته شده میان مصر و فلسطین تحت قیمومیت است که در پیوست دوم این موافقتنامه ذکر آن رفته است. این مرزها وضعیت خاص نوار غزه را دربرنمی‌گیرد و دو طرف متعهد می‌شوند، به حاکمیت و تمامیت ارضی یکدیگر احترام بگذارند و این موضوع حاکمیت بر آسمان و آب‌های هر دو طرف را شامل می‌شود.

ماده سه)

٥- هر دو طرف احکام و قوانین منشور سازمان ملل متحد و قوانین بین المللی که به روابط دو کشور در زمان صلح می‌پردازد را به ویژه در موضوعات زیر مراعات خواهند کرد و به اجرا خواهند گذاشت: الف) هر دو طرف به حاکمیت و تمامیت ارضی و استقلال سیاسی یکدیگر احترام می‌گذراند. ب) هر دو طرف حاکمیت طرف مقابل در مرزهای به رسمیت شناخته بین المللی خود را به رسمیت شناخته و به آن احترام می‌گذارد. ج) هر دو طرف متعهد به عدم استفاده از زور یا خشونت یا یکی از اشکال آن علیه طرف دیگر به صورت مستقیم یا غیر مستقیم می‌شوند و خود را ملزم می‌دانند که تمام منازعات و موارد مورد اختلاف را از طرق مسالمت آمیز حل و فصل کنند.

٦- هر دو طرف متعهد می‌شوند که اقدامی ‌درون اراضی تحت حاکمیت یکدیگر و توسط نیروهای تحت فرمان خود یا نیروهای تحت پوشش خود علیه شهروندان یا املاک و ممتلکات طرف دیگر که به عنوان اقدام خصومت آمیز یا اقدام جنگی یا اقدام تهدید آمیز در عرف بین الملل شناخته شده، مرتکب نشوند. همچنین هر دو طرف متعهد می‌شوند که مانع شکل‌گیری یا تحریک یا کمک یا مشارکت در اقدامی‌ نشوند که به عنوان یکی از اشکال اقدام جنگی یا خصمانه یا تخریبی یا خشونت آمیز جهت مقابله با طرف دیگر شناخته شده است، همچنین هر دو طرف متعهد می‌شوند، عاملان این اقدامات را به دادگاه معرفی کنند.

۷- هر دو طرف متعهد می‌شوند، روابط کامل طبیعی را میان خود برقرار نمایند، این روابط به رسمیت شناختن کامل دو طرف، برقراری روابط دیپلماتیک، اقتصادی و فرهنگی، پایان دادن به تحریم اقتصادی و از بین بردن موانع موجود برسر نقل و انتقال آزاد افراد و کالاها را دربرمی‌گیرد. همچنین هر دو طرف متعهد می‌شوند، راه‌های هر چه سریع‌تر و آسان‌تر برقراری این گونه روابط را بررسی و موانع پیشروی اجرای بندهای موافقنامه را مرتفع کنند.

ماده چهار)

۸- هر دو طرف متعهد به برقراری امنیت و حفظ آن در برابر طرف مقابل می‌شوند و این اصل بر پایه تبادل اطلاعات و تصمیمات و اقدامات امنیتی صورت می‌گیرد که درباره آن توافق نظر حاصل می‌شود و مناطق و محدوده‌ استقرار نیروهای نظامی ‌در خاک مصر و اسرائیل و استقرار نیروهای تابع سازمان ملل متحد را دربر‌گرفته و مشخص می‌کند.

۹- هر دو طرف بر استقرار نیروهای سازمان ملل متحد در مناطق مشخص شده در پیوست یک توافق نظر دارند. همچنین هر دو طرف به توافق رسیده‌اند که عقب نشینی این نیروها با موافقت شورای امنیت و از جمله ٥ عضو دائم آن صورت خواهد گرفت و بر خلاف تصمیمات گرفته شده توسط شورای امنیت تصمیمی‌ اتخاذ نکنند.

۱۰- بر اساس پیوست یک مذکور در موافقتنامه هر دو طرف اقدام به تشکیل هیئت مشترکی برای اجرای موافقنامه و بندهای مذکور در آن می‌نمایند.

۱۱- بر اساس درخواست یکی از دو طرف امکان تجدید نظر و بازنگری در ترتیبات امنیتی مذکور در بندهای ۱و ۲ این ماده و اصلاح آن با توافق دو طرف وجود دارد.

ماده پنج)

۱۲- کشتی‌های اسرائیلی و همچنین کشتی‌هایی که از اسرائیل به دیگر کشورها یا از دیگر کشورها به مقصد اسرائیل در تردد هستند، اجازه حرکت آزاد در کانال سوئز و ورودی‌های آن در خلیج سوئز و حرکت در دریای مدیترانه بر اساس موافقتنامه ۱۸۸۸ قسطنطنیه که تمام کشورهای جهان از آن تبعیت می‌کنند، را دارند. همچنین با شهروندان و کشتی‌های اسرائیلی و شهروندان و کشتی‌های دیگر کشورها که قصد حرکت و پهلو گرفتن در یکی از بنادر اسرائیل را دارند، برخورد و تعاملی بدون تبعیض و بر اساس قوانین و اصول و مبادی بین المللی صورت خواهد گرفت.

۱۳- هر دو طرف معتقدند، تنگه تیران و خلیج عقبه از جمله گذرگاه‌های آبی بین المللی است که به روی تردد کشتی‌های تمام کشورهای جهان باز است و همچنین هر دو طرف حق یکدیگر در کشتی رانی و استفاده از آسمان منطقه تنگه تیران و خلیج عقبه جهت رسیدن به اراضی کشورهای خود را به رسمیت می‌شناسند.

ماده شش)

۱٤- این معاهده حقوق و تعهدات دو طرف بر اساس میثاق سازمان ملل متحد را محترم شمرده و آن را نقض نمی‌کند، همانگونه که نباید این معاهده را بگونه‌ای تفسیر کرد که تعهدات دو طرف بر اساس میثاق سازمان ملل متحد را نقض کند.

۱٥- هر دو طرف متعهد می‌شوند، با حسن نیت تعهدات مذکور در این موافقنامه را صرف نظر از هرگونه اقدام یا ممانعت از هرگونه اقدام طرف مقابل ادا نمایند.

۱٦-همچنین دو طرف متعهد می‌شوند، در روابط دو جانبه خود تدابیر و اقدامات لازم جهت اجرای مواد و بندهای موافقتنامه‌های بین المللی و چند جانبه را اتخاذ نمایند.

۱۷- هر دو طرف متعهد می‌شوند، وارد چارچوب‌های بین المللی و معاهداتی نشوند که به موجب آنها تعهدات و الزاماتی مغایر با این معاهده برای ایشان فراهم آورد.

۱۸- ضمن عمل به ماده ۱۰۳ میثاق سازمان ملل متحد دو طرف متعهد می‌شوند، در صورت بروز یا وجود تناقض و تعارض میان تعهدات هر دو طرف؛ این موافقتنامه و تعهدات ناشی از آن لازم الاجرا است.

ماده هفت)

۱۹- اختلافات بوجود آمده برسر اجرا یا تفسیر این موافقتنامه از طریق گفت‌وگو و مذاکره حل خواهد شد.

۲۰- در صورتی که اختلاف نظرهای پیش آمده از طریق گفت‌وگو و مذاکره حل نشود، حل این اختلافات به مراجع ذیصلاح محول خواهد شد.

ماده هشت)

۲۱- هر دو طرف هیئت پرداخت غرامت را تشکیل داده تا از آن طریق غرامت‌های لازم جهت دستیابی به صلح و سازش متقابل را پرداخت کرده و خواسته‌های طرف مقابل را برآورده کنند.

ماده نه)

۲۲- با مبادله اسناد به امضا رسیده میان دو طرف این معاهده لازم الاجراست.

۲۳- این معاهده جای موافقتنامه‌های منعقده میان مصر و اسرائیل در سپتامبر ۱۹۷٥ را می‌گیرد.

۲٤- تمام پرتوکل‌ها، پیوست‌ها و نقشه‌های پیوست این موافقتنامه جزئی جدایی ناپذیر از این موافقنامه بشمار می‌آیند.

۲٥- باید دبیرکل سازمان ملل متحد را از امضای این موافقتنامه آگاه و مطلع ساخت تا بر اساس ماده

۱۰۲ میثاق سازمان ملل متحد به عنوان موافقتنامه‌ای بین المللی در این سازمان ثبت و ضبط شود.

۲٦- این موافقتنامه در ۲٦ مارس ۱۹۷۹ در سه نسخه عربی، انگلیسی و عبری به رشته تحریر درآمده و تمام نسخه‌ها از حیث اعتبار و ارزش برابر و مساوی بوده و در صورت بروز اختلاف میان دو طرف برسر تفسیر بندهای موافقتنامه نسخه انگلیسی معاهده مرجع و محل مراجعه جهت حل اختلاف خواهد بود.

بند یک) مفهوم عقب نشینی:

۲۷-اسرائیل عقب نشینی تمام نیروهای مسلح نظامی ‌و مدنی خود را از سینا آغاز خواهد کرد و

نهایتا تا سه سال پس از امضای این موافقتنامه عقب نشینی نیروهای خود را به پایان خواهند رساند.

۲۸-برای تضمین امنیت متقابل، عقب نشینی به صورت مرحله‌ای و منظم و همراه با اقدامات

نظامی ‌جهت ایجاد مناطق مورد نظر و مورد توافق امنیتی صورت خواهد گرفت.

۲۹-عقب نشینی از سینا در دو مرحله انجام خواهد شد: الف) عقب نشینی موقت تا ورای خطوط مشخص شده از شرق العریش تا راس محمد طی ۹ ماه از تاریخ امضای موافقتنامه صورت می‌گیرد. ب) عقب نشینی نهایی از سینا تا ماورای مرزهای بین المللی نهایتا ظرف سه سال از تاریخ امضای موافقتنامه صورت می‌گیرد.

۳۰- پس از امضای موافقتنامه فورا کمیته‌ای تشکیل خواهد شد تا بر نحوه و کیفیت عقب نشینی نظارت داشته باشد.

بند دوم) مرزهای نهایی:

۳۱-پس از عقب نشینی نهایی خطوط و مناطقی برای تامین امنیت کامل دو طرف به شرح زیر مشخص خواهد شد: الف) منطقه A 1-منطقه‌ای که از شرق، خط قرمز و از غرب، کانال سوئز و ساحل شرقی خلیج سوئز را دربرمی‌گیرد. ۲-در این منطقه نیروی پیاده نظام مصر به همراه تمام تجهیزات نظامی‌خود مستقر خواهد شد. ۳-این نیروی نظامی ‌متشکل از عناصر و عوامل زیر می‌باشد: الف) سه تیپ پیاده نظام. ب) یک تیپ مسلح دیگر افزون بر سه تیپ فوق الذکر. ج) هفت گردان توپخانه به شرط آن که تعداد توپ‌های آن بیشتر از ۱۲٦ توپ نباشد. د)هفت گردان پدافند هوایی مجهز به موشک‌های زمین به هوا به شرط آن که تجهیزات نظامی ‌و موشک‌های زمین به هوای آن بیش از ۱۲٦ موشک زمین به هوا نباشد. ه) استقرار ۲۳۰ تانک. و) استقرار ٤۸۰ ماشین زره پوش. ی) حضور ۲۲ هزار نیرو. ب) منطقه B الف) این منطقه از خط سبز در شرق تا خط قرمز در غرب را شامل می‌شود. ب) نیروهای مرزی مصر متشکل از چهار گردان مجهز به سلاح های سبک و زره پوش امنیت این منطقه را فراهم خواهند ساخت و نیروهای پلیس در برقراری امنیت به نیروهای مرزی کمک خواهند کرد. ج) در این منطقه ٤ هزار نیرو مستقر خواهد شد. د) در سواحل این منطقه و بر سر مرزها علاوه بر گشت‌های منظم، دستگاه‌های هشدار نیز نصب خواهد شد. ج) منطقه C 1- این منطقه خط سبز در غرب و مرزهای بین المللی و خلیج عقبه در شرق را در برمی‌گیرد. ۲- فقط نیروهای وابسته به سازمان ملل متحد و نیروهای پلیس مصر در منطقه c مستقر خواهند شد. ۳-نیروهای پلیس مصر مجهز به سلاح‌های سبک بوده و وظایف معمول و رایج را در این منطقه برعهده خواهند داشت. ٤-وظایف نیروهای تابع سازمان ملل متحد در ماده ٤ این پیوست ذکر شده است. ٥-نیروهای سازمان ملل متحد در پایگاه‌هایی مستقر خواهند شد که در این مناطق ایجاد می‌شوند و محل استقرار آنها پس از رایزنی و هماهنگی با مصر مشخص شده و به شرح زیر است: الف) در منطقه‌ای مابین ۲۰ کیلومتری از صحرای سینا تا دریای مدیترانه و مجاور مرزهای بین المللی. ب) در منطقه شرم الشیخ. د) منطقه D 1-این منطقه خط آبی در شرق و مرزهای بین المللی در غرب را دربرمی‌گیرد. ۲-در این منطقه نیروهایی از اسرائیل متشکل از چهار یگان پیاده نظام با تجهیزات نظامی ‌و نیروهای ویژه سازمان ملل متحد مستقر خواهند شد. ۳-این نیروها مجهز به توپ و تانک و پدافند هوایی بوده اما اجازه در اختیار داشتن موشک‌های زمین به زمین را ندارند. ٤-عناصر اصلی تشکیل دهنده این ٤ تیپ متشکل از ۱۸۰ زره پوش با تمام تجهیزات و ٤ هزار نیرو است.

۳۲-ورود به مرزهای هر دو طرف از طریق نقاط ایست و بازرسی که برسر مرزها تشکیل می‌شود و بر اساس قوانین هر دو طرف صورت خواهد گرفت.

۳۳-فقط نیروها، دستگاه‌ها و تجهیزات نظامی که اجازه آن داده شده اجازه دارند، در این مناطق مستقر باشند.

بند سوم) سیستم پرواز هواپیماها:

۳٤-پرواز جنگنده‌های مصری و اسرائیلی و پروازهای اطلاعاتی دو طرف فقط در مناطق A و D امکان پذیر است.

۳٥-همچنین پروازهای غیر نظامی مصر و اسرائیل بطور مستمر فقط در مناطق A و D می‌تواند صورت گیرد.

۳٦-در منطقه B فقط هواپیماهای غیر نظامی مصر اجازه نشستن بر زمین یا برخاستن به هوا را خواهند داشت، به شرط آن که این هواپیماها بیش از ۸ فروند نباشد. یگان مرزی مصر نیز جهت ادای وظایف خود مجهز به بالگردهای غیر نظامی خواهد بود.

۳۷-در منطقه C نیروی پلیس مصر نیز مجهز به بالگردهای غیر نظامی برای ادای وظایف خود است.

۳۸-فقط فرودگاه‌های غیر نظامی اجازه دارند در این مناطق به فعالیت خود ادامه دهند.

۳۹-بر فراز آب‌های منطقه‌ای صرفا فعالیت‌ها و پروازهای نظامی انجام خواهد شد که در این پیوست اجازه آنها داده شده است.

بند چهارم) سیستم حرکت کشتی‌ها:

٤۰-بر سواحل مناطق A و D کشتی‌های مصری و اسرائیلی بطور مستمر در تردد خواهند بود.

٤۱-قایق های گشت‌زنی مصر در آب‌های منطقه‌ای منطقه B برای کمک به نیروهای مرزی جهت ادای هرچه بهتر وظایفشان کمک خواهند کرد، مشروط بر این که فقط نیمی از این قایق‌های گشت زنی مسلح باشند.

٤۲-نیروی پلیس مصر مجهز به قایق‌های سبک است که نیمی از آنها مسلح خواهد بود تا به وظایف خود در منطقه C عمل کند.

٤۳-هیچ چیز نمی‌تواند مانع تردد کشتی‌های دو طرف در کانال سوئز و آب‌های منطقه ای شود.

٤٤-تنها بنادر غیر نظامی اجازه ایجاد و تجهیزات غیر نظامی اجازه استقرار در مناطق فوق الذکر را خواهند داشت.

٤٥-تنها فعالیت‌هایی در این مناطق و آب‌های منطقه‌ای انجام خواهند شد که در پیوست موافقتنامه اجازه آن داده شده است.

بند پنج)

سیستم‌های هشدار دهنده مصر و اسرائیل در مناطق A و D سیستم‌های هشدار دهنده نصب و راه اندازی می‌کنند.

بند شش) عملیات سازمان ملل متحد:

٤٦-هر دو طرف از سازمان ملل می‌خواهند نیروها و ناظران خود را جهت نظارت بر اجرای موافقتنامه در مناطق مورد نظر مستقر کنند و تمام تلاش خود را جهت جلوگیری از نقض مواد و بندهای معاهده بکارگیرند.

٤۷-درباره نیروهای سازمان ملل متحد و این ناظران دو طرف در موارد زیر به توافق دست یافته‌اند: الف) ایجاد نقاط ایست و بازرسی و برقراری گشت‌های نظارت و کنترل و برج‌های مراقبت در طول مرزهای بین المللی و مناطق B و C . ب) با توافق دو طرف حداقل هر ماه دو بار گشت‌های سازمان ملل نحوه اجرای بندهای مختلف موافقتنامه را بررسی خواهند کرد. ج) در صورت نیاز به گشتی‌ها و نظارت‌های بیشتر درخواست مورد نظر باید ٤۸ ساعت پیشتر از موعد مقرر ارائه شود. د) تضمین آزادی دریانوردی در تنگه تیران بر اساس بند ٥ معاهده به اجرا گذاشته خواهد شد.

٤۸-ترتیبات اتخاذ شده در بند فوق در مناطق A و B و C توسط نیروهای سازمان ملل متحد و در منطقه D توسط ناظران این سازمان به اجرا گذاشته خواهد شد.

٤۹-نیروهای سازمان ملل متحد توسط نیروهای هر طرف همراهی خواهند شد.

٥۰-نیروهای سازمان ملل متحد و ناظران آن گزارش خود را به هر دو طرف ابلاغ خواهند کرد.

٥۱-نیروهای سازمان ملل متحد که در این مناطق مستقر و مشغول به فعالیت خواهند شد، برای ادای وظایف خود از آزادی عمل و تحرک کامل برخوردار خواهند بود.

٥۲-نیروهای سازمان ملل متحد و ناظران آن نمی‌توانند نظارت و اشراف بر گذرگاه‌های بین المللی را به کشور یا سازمان و نهاد بین المللی دیگری محول نمایند.

٥۳-دو طرف بر کشورهایی که نیروهای سازمان ملل متحد و ناظران آن را تشکیل می‌دهند به توافق خواهند رسید. این نیروها نباید از کشورهای عضو دائم شورای امنیت تامین شوند.

٥٤-دو طرف به توافق می‌رسند که سازمان ملل متحد ترتیبات لازم جهت حصول اطمینان از ادای وظایف نیروهای خود در برابر این موافقتنامه را اتخاذ نمایند.

بند هفت) نحوه ارتباط و تماس

٥٥-با تشکیل یک کمیته مشترک موانع موجود برسر راه اجرای بندهای موافقتنامه که ممکن است، بعدها بروز کند، برطرف خواهد شد. بالطبع حل مشکلات حادتر برعهده مقامات و مسئولان نظامی دو طرف گذاشته خواهد شد.

٥٦-یک دفتر ارتباطی مصری در العریش و یک دفتر ارتباط اسرائیلی در بئر سبع دایر خواهد شد. مسئولیت هر دفتر به عهده افسری است که از سوی کشور مربوطه تعیین خواهد شد.

٥۷-با نظارت سازمان ملل متحد یک خط مستقیم تلفنی این دو دفتر را به یکدیگر مرتبط خواهد ساخت.

بند هشت)

احترام به نصب یابودهای جنگ هر دو طرف مختارند، یادبودهایی از جنگ برای خویش نصب کنند و به طرف دیگر اجازه ورود و نصب این یادبودها را بدهند.

بند نه)

اقدامات موقت عقب نشینی نیروهای نظامی و غیرنظامیان اسرائیلی پشت خط عقب نشینی موقت و وظایف نیروهای دو طرف و نیروهای سازمان ملل متحد پیش از عقب نشینی نهایی در پیوست ذکر شده است.