وقتی از کتابفروشی که در شهر مکه این کتاب را از او خریدم درباره نویسنده سئوال کردم او گفت همان محمد صدیق منشاوی مشهور، قاری بزرگ قرآن و نویسنده کتابهایی درباره ابوبکر، عمر و عثمان است.

در بخشی از کتاب آمده است:

 «علی در منزل پیامبر رشد کرد و ایشان خود به تربیتش همت گمارد، لذا متخلّق به اخلاق پیامبر و متصف به صفاتش گشت، دین را از سر چشمه گرفت و سیراب گشت، با فطرتی پاک و بی‏آلایش و نفسی راضی و مرضی هیچ‏گاه به پرستش بت و سنگ و چوب آلوده نشد و راه شیطان را نپیمود، علی صورتی زیبا و سیرتی ملیح داشت، نه قد بلند و نه کوتاه قامت بود، قلبی محکم و بدنی استوار و قوی، محاسنی پر پشت و قیافه ای بشاش و خوش‌رو از ویژگی‌های او بود، چشمانی نافذ و بلند پیشانی می‌نمود، علی متواضعانه لباس می‌پوشید و مانند فقراء ردائی کوتاه به تن می‌کرد.»

 

صدیق منشاوی ادامه می‏‌دهد:

«علی علیه السلام مناقبش بی‏ شمار و خصلت‏هایش با شکوه، شمایلش نیکو، فضائلش پسندیده، صفاتش زیبا و صاحب کرامات بود، او امام عارفان و قدوه عاملان و پیشوای فصیحان و تاج بلیغان و شیر بیشه خطیبان در شهر علم و کوه حلم است، نور از او می‏بارد و حکمت از او به سخن می‏‌آید، امامی‌است عادل که حکم نمی‏‌کند به باطل و رد نمی‏کند سائل را، بلند نظر است و بسیار پُرتوان، شجاع شجاعان و پهلوان پهلوانان و شکننده کمر ستمگران است، کسی با او در دنیا در نیاویخت الا اینکه شکست خورد و با او مبارزه نکرد الا اینکه کشته شد.»