بابی ساندز ( Bobby Sands) مبارز ایرلندی بود که در سال ۱۹۵۴ میلادی در شهر بلفاست مرکز ایرلند شمالی به دنیا آمد.او در ۱۹۷۲ در سن ۱۸ سالگی به ارتش آزادی خواه ایرلند پیوست و همواره خواستار خروج ارتش بریتانیا از شمال ایرلند بود.وی یک سال بعد به جرم حمل اسلحه دستگیر و به ۵ سال زندان محکوم شد. ۶ ماه پس از آزادی در ۱۹۷۷ دوباره به همین جرم دستگیر و این بار به ۱۴ سال زندان محکوم شد، ولی به محض ورود به زندان در اعتراض به رفتار بسیار وحشیانه دولت انگلیس از پوشیدن لباس زندانیان امتناع کرد و خواستار این شد که او را به عنوان یک زندانی سیاسی بشناسند نه زندانی جنایی.در مارس ۱۹۸۱ بابی ساندز اعتصاب غذای تاریخی خود را با این خواستها آغاز کرد:
خروج اشغال گران انگلیسی از قسمت شمالی ایرلند
پوشیدن لباس غیرزندانی
عدم کار اجباری
حق اجتماع آزاد زندانیان و مطالعه و آموزش
حق ملاقات هفتگی، داشتن نامه و بسته
حق دریافت حکم همانند دیگر زندانیان
کمی پس از آغاز اعتصاب غذای بابی ساندز یکی از نمایندگان محلی ایرلندی درگذشت و بابی در حالی که زندانی سیاسی بود، از طرف مردم بجای وی انتخاب شد. دولت بریتانیا حاضر به پذیرش این انتخابات نشد و حتی قانون انتخابات را بنحوی تغییر داد که دیگر زندانیان جمهوریخواه نتوانند داوطلب شرکت در آن شوند. دولت بریتانیا حاضر به پذیرش خواستهای بابی ساندز و دیگر زندانیان جمهوریخواه نیز نشد . سرانجام بابی ساندز پس از ۶۶ روز اعتصاب غذا در سن بیست و هفت سالگی در ۵ می ۱۹۸۱ در زندان بلفاست درگذشت و پس از مرگ او دولت بریتانیا در مقابل بخش مهمی از درخواستهای زندانیان مجبور به عقب نشینی گردید.دولت جمهوری اسلامی ایران در دههٔ ۱۳۶۰ یکی از مهم ترین خیابانهای تهران را که در زمان پهلوی به نام چرچیل شناخته میشد، به خیابان بابی ساندز تغییر داد. سران انگلیس مجبور بودند تا هنگام فرستادن نامه به سفارتشان در ایران آدرس را به صورت «تهران - خیابان بابی ساندز» بنویسند. همین مسئله باعث شد تا سفارت در اصلی را ببندد و دری را که از خیابانی دیگر به سفارت راه دارد محل اصلی ورود و خروج قرار دهد.