در شانزده مارس 1968 در جریان جنگ ویتنام نزدیک به پانصد نفر از غیرنظامیان روستای "می لای" ویتنام جنوبی توسط واحد گردان سوم تجسسی ارتش آمریکا قتل عام شدند،این واقعه یک سال بعد توسط رادرایندهور سرباز آمریکایی فاش شد.اکثر قربانیان واقعه زنان و کودکان بودند که قبل از کشتار شکنجه و مورد تجاوز جنسی بودند و بعد از مرگ نیز اجساد آنها قطعه قطعه شده بود

در شانزده مارس 1968 در جریان جنگ ویتنام نزدیک به پانصد نفر از غیرنظامیان روستای "می لای" ویتنام جنوبی توسط واحد گردان سوم تجسسی ارتش آمریکا قتل عام شدند،این واقعه یک سال بعد توسط رادرایندهور سرباز آمریکایی فاش شد.اکثر قربانیان واقعه زنان و کودکان بودند که قبل از کشتار شکنجه و مورد تجاوز جنسی بودند و بعد از مرگ نیز اجساد آنها قطعه قطعه شده بود.تمامی شرک کنندگان در قتل عام به جز ستوان کالی فرمانده تبرئه شدند وی نیز ابتدا به حس ابد با اعمال شافعه محکوم شد ولی بعد از سه سال آزاد شد.اوریانا فالاچی خبرنگار معروف که در جنگ های ویتنام و مکزیک حضور داشته در کتاب خود تحت عنوان زندگی و مرگ و دیگر هیچ در باره اعترافات این سرباز می نویسد :در دهکده تلی از اجساد دیده می شد.در میان آنها بچه کوچکی را دیدم که فقط یک بلوز پوشیده بود.آرام به طرف اجساد پیش می آمد.نزدیک آنها که رسد،دست یکی از مرده ها را گرفت،شاید جسد مادرش بود.یکی از سربازان زانویش را بر زمین گذاشت و نشانه گرفت،و او را با یک گلوله کشت.به روی همه چیز و همه کس بدون دلیل شلیک می کردند،حتی به کلبه های در حال سوختن و از اطراف و ساکنان ده کسی به آنها شلیک نمی کرد.ما هیچ مقاومتی از طرف اهالی دهکده ندیدیم،هیچ مقاومتی.حتی هرچه نگاه کردم پسر جوانی را ندیدم که به سن جنگ رسده باشد.چشمانم باور نداشت.دو بچه در صحرا راه می رفتند، یکی پنج ساله و دیگری شاید در حدود چهار سال داشت.سربازی به طرف پسر کوچکتر شلیک کرد و پسر بزرگتر خود را روی برادر کوچکش انداخت تا پناهش دهد و سرباز شش تیر دیگر به سوی او شلیک کرد.سربازان کالی،کارهای عجیب و غریبی می کردند.آنها کلبه ها را آتش می زدند و بعد منتظر می شدند تا ساکنان از کلبه ها بیرون آیند و بعد تیر اندازی را شروع می کردند.