«فراکسیون ارتش سرخ» که به صورت مخفف RAF خوانده می‌شود، یکی از خشن‌ترین و شاخص‌ترین گروه‌های چپ‌گرا در آلمان پس از جنگ جهانی دوم بود.

این گروه را در آغاز "بادرـ ماینهوف" نیز می‌نامیدند، چون دو تن از بنیانگذارانش "آندرئاس بادر" و "اولریکه ماینهوف" بوده‌اند
گروه RAF در شرایطی پا گرفت که جهان دستخوش دگرگونی‌ها و تغییرات مهم بود
آمریکا که پس از جنگ جهانی دوم، برای آلمان دموکراسی به ارمغان آورده‌بود، با آغازجنگ علیه مردم ویتنام اعتبار خود را به عنوان حامی روابط دموکراتیک از دست داد و در اروپا افکارجنبش دانشجویی فرانسه، در پایان سال های دهه ۱۹۶۰ به آلمان نیز راه یافت

اعتراضات دانشجویی در آلمان ابتدا متوجه سکوت سیاستمداران و سرمایه‌‌داران و مدیران اقتصادی‌ای می‌شد، که احتمالا در دوران نازی نیز با دستگاه همسازی داشتند.

مسافرت شاه ایران به عنوان «دیکتاتور دست نشانده‌ی آمریکا در منطقه» در سال ۱۹۶۷ به برلین که در جریان تظاهرات علیه آن دانشجویی آلمانی به نام "بنو اُنه زورگ" کشته شد، جرقه‌ای بود که به خشم دانشجویان دامن زد.

در واقع شکل‌گیری RAF یکی از پی آمدهای جنبش دانشجویی ۱۹۶۸ می باشد که دارای اهداف ضدیت با فاشیسم، امپریالیسم و کاپیتالیسم بود

«فراکسیون ارتش سرخ» (RAF) در سال ۱۹۷۰ توسط "آندریاس بادر"، "گودرون انسلین"، "هرست مالر"، "اولریکه ماینهوف" و چند نفر دیگر پایه‌گذاری شد و خود را یک گروه چریکی شهری کمونیستی و ضد امپریالیستی توصیف می‌کرد.

رهبران این گروه معتقد بودند که سیستم پارلمانی و حزبی نمی‌تواند به خواست‌های جامعه پس از جنگ آلمان پاسخ دهد به همین سبب در جستجوی راهی مستقیم برای عمل سیاسی بودند که در نهایت چاره را در گذاشتن سلاح در برابر سیستم دیدند.

گروه RAF از ۱۹۷۰ تا ۱۹۹۸ فعالیت داشت که می توان آن را به 3 دوره تقسیم کرد

******
نسل اول:
دو سال آغاز کار RAF، علاوه بر آموزش نظری و عملی، بیشتربه گردآوری وسایل و امکانات برای این سازمان گذشت

دستبرد به بانک، دزدی اسلحه و... از جمله اهداف حملات، برای این گروه شد

آنها در ۱۹ ماه مه ۱۹۷۲ ساختمان انتشاراتی «آکسل شپرینگر» که روزنامه «بیلد» را منتشر می‌کرد، در هامبورگ به آتش کشیدند.

در ظرف ۱۴ روز پلیس آلمان، "هولگر ماینز"، "آندرآس بادر" و "یان کارل راسپه"، و در عملیاتی جداگانه‌، "الریکه ماینهوف" و "گودرون انسلین" را دستگیر می‌کند و به این ترتیب موفق می شود، اولین نسل RAF را به دام بیندازد.

در۲۱ ماه مه ۱۹۷۵ دادگاه محاکمه رهبران RAF آغاز شد و خبرنگاران شرح جریان دادگاه را گزارش میکردند

پوشش خبری از وضعیت رقت‌بار متهمین، اعتصاب غذا و تحمل شرایط دشوار زندان حکایت می کرد که همین مساله باعث شد تا موج هواداری از این گروه نیز در میان مردم بالا گیرد

در همین زمان "هولگرماینز" در پی اعتصاب غذا در زندان در گذشت و همچنین به گفته مقامات زندان؛ "الریکه ماینهوف" یکی از اصلی ترین رهبران RAF خود را در سلولش دار زده بود.

پس از ۱۹۲ روز محاکمه، در ۲۸ آپریل ۱۹۷۷ رای دادگاه اعلام شد و رهبران RAF به حبس ابد محکوم شدند در همین زمان نسل دوم گروه فعالیت خود را آغاز کرده بود

بعد از رای دادگاه سه تن دیگر از رهبران نسل اول RAF، باز هم به گفته منابع رسمی، در ۱۷ سپتامبر ۱۹۷۷ دست به خودکشی زدند.

برخی هنوز هم درستی خبر خودکشی آنان را به پرسش می‌کشند.

******
نسل دوم:

در اواسط سال‌های ۷۰ ، نسل دوم RAF با اشغال سفارت آلمان در استکهلم آغاز فعالیت کرد.
درخواست این گروه، آزادی زندانیان تروریست بود اما دولت آلمان، موافق سنت خود، این خواست را نادیده گرفت.

گروه RAF در ادامه فعالیتهای خودش در ۷ آپریل ۱۹۷۷ به دادستان کل کشور، "زیگفرید بوباک‌" در کارلسروهه شلیک ‌شد.

قربانی دیگر کلان بانکداری به نام "یورگن پونتو" بود.

در۵ سپتامبر، رییس «اتحادیه کارفرمایان»، "هانس مارتین شله‌یر" به گروگان گرفته ‌شد و چون دولت به خواست تروریست‌ها تن در نداد‌، به قتل رسید.

این گروه همچنین با دزدیدن هواپیمای لوفت‌هانزا نیز نتوانست به هدف خود که آزادی زندانیان تروریست بود‌، دست یابد.

******
نسل سوم:

در دهه ۸۰ ، سومین گروه RAF فعالیت خود را آغاز ‌کرد.

قربانیان این نسل مدیر زیمنس، "کارل هاینز بکورتز"، رییس دفتر وزارت امور خارجه، "گرولد فون براون‌مهل" و رییس بانک ملی آلمان، "آلفرد هرهاوزن" بودند.

پس از فروپاشی دیوار برلین، تروریست‌ها دیگرنمی‌توانستند ازجمهوری دموکراتیک آلمان (آلمان شرقی) به عنوان "پناهگاه" خود استفاده ‌کنند.

دو تن از افراد گروه RAF، "ولفگانگ گرامز" و "بیرگیت هوگه‌فلد"، در سال ۱۹۹۳، در شهر کوچک باد کلاینن دستگیرمی‌شوند که در این ماجرا به طور مشکوکی به "گرامز" تیرمی‌خورد.

سرانجام در۲۰ ماه آپریل ۱۹۹۸ RAF که در طول فعالیتش، مسوول قتل ۳۴ نفر، دستبردهای متعدد به بانک، و انفجارهای متعدد می‌باشد انحلال خود را طی نامه ای اعلام می‌کند.

این نامه ۸ صفحه‌ای با چنین جمله‌ای پایان می‌یابد:

« امروز ما به این پروژه پایان می‌دهیم. چریک شهری به شکل RAF دیگر به تاریخ تعلق دارد، انقلاب می‌گوید: من بودم، من هستم، من خواهم بود» منبع: پارسینه