جعفر شیرعلی نیا در این کتاب به بررسی زندگی و زمانه حضرت آیت الله خامنه ای پرداخته است. از این نویسنده کتابهایی نظیر «دایرهالمعارف مصور تاریخ زندگی امام خمینی»، «دایرهالمعارف مصور تاریخ جنگ ایران و عراق» منتشر شده است. نویسنده در مقدمه کتاب درباره شیوه روایت در کتاب «روایتی از زندگی و زمانه حضرت آیتالله سید علی خامنهای» مینویسد: «... همواره از زیاده و پیچیدهگویی در روایتهای تاریخی گریزان بودهام. در آخرین روزهایی که به تکمیل مقدمه مشغول بودم، به جملهای از باربارا تاکمن مورخ مشهور برخوردم که احساس کردم جملهای رسا برای روشی است که در مسیر رسیدن به آن گام برمیدارم: هدف مورخ حفظ توجه خواننده است، یا باید باشد... من میخواهم خوانندهام صفحه را که برمیگرداند، به آخر برساند. این مقصود موقعی حاصل میشود که روایت روان پیش برود و فرسوده و دربند تحقیق و زیر بار تفصیل به گل ننشیند.
کتاب «روایتی از زندگی و زمانه حضرت آیتالله سید علی خامنهای» 9 فصل دارد؛ فصلهایی که از تولد سیدعلی خامنهای در فروردین 1318 آغاز میشود و تا 75 سال بعد از آن را تا فروردین 1393 روایت میکند؛ فصلهایی که با هنرمندی شاپور حاتمی با گرافیک مناسب، صفحاتی خواندنی و دیدنی فراهم آوردهاند.
بنا به مقدمه، کتاب «روایتی از زندگی و زمانه حضرت آیتالله سید علی خامنهای» این چنین معرفی شده است: نخستین فصل کتاب با عنوان «متولد فروردین» روایت روزهای آغازین زندگی سیدعلی خامنهای است؛ روایت روزگار کودکی، مکتب، دبستان و ورود به حوزه علمیه تا قبل از هجرت به قم. در این فصل روایتهایی میبینید از چگونگی پیوند سیدعلی با درس دین، قرآن، شعر، رمان و دنیای ادبیات.
فصل دوم کتاب «روزهای مبارزه» نام دارد و روزهای هجرت حجتالاسلام خامنهای به قم و شرکت در مجالس درس علمای قم را به تصویر کشیده است. در این میان آشنایی با آیتالله خمینی و همراهی با شاگردان او دوران جدیدی در زندگیاش رقم زد؛ دورانی سخت و پرچالش، شش بار زندان و بارها بازجویی تنها بخشی از چالشهای این دوره بود. او در این دوران روحانیای مبارز، روشنفکر اهل قلم و ترجمه و محبوب بسیاری از جوانان مبارزه بود و هم روحانی باسواد و متخصص در حوزه تفسیر قرآن و نهجالبلاغه.
«اوج انقلاب» سومین فصل کتاب است که با آخرین بازداشتش آغاز میشود و این بار به جای زندان به سیستان و بلوچستان تبعید میشود. در حالی که او و بسیاری از رهبران مبارزه در تبعید یا زندان بودند و فضای ناامیدی بسیاری را دربرگرفته بود، پس از اتفاقات سال 56 مردم به میدان مبارزه آمدند و ناظران داخلی و خارجی را شگفت زده کردند. آقای خامنهای نیز از تبعیدگاه به مشهد بازگشت شهری که کاملا متفاوت از روزهایی بود که او از این شهر رفته بود. تشکیل شورای انقلاب حضور او را در تهران پررنگتر و در پایتخت ماندگار کرد. این فصل با روزهای پرشوری که به پیروزی انقلاب ختم شد پایان مییابد.
عنوان فصل چهارم کتاب «روزهای سخت» است که با روزهای پس از پیروزی انقلاب آغاز میشود. آقای خامنهای با حوزه فرهنگ مأنوستر بود تا سیاست اما مردان سیاسی انقلابی حضور بیشتر او را در جمع خودشان میخواستند. حضورش در تشکیلات سیاسی انقلاب با اضافهشدنش به جمع اعضای شورای انقلاب پررنگتر شد و پس از پیروزی نیز حوادث و نیازهای انقلاب هر روز مسئولیتی جدید به دوشش گذاشت. حضور در شورای عالی دفاع، نمایندگی مجلس، سرپرستی سپاه و امام جمعهی تهران تنها بخشی از مسئولیتهایش بود که با انفجار ششم تیرماه 1360 و مجروحیتش همه معلق شدند.
فصل پنجم با عنوان «دولت ناهماهنگ» به دوران ریاست جمهوری حجتالاسلام خامنهای میپردازد؛ روزهایی که پس از انفجاری مهیب بخش زیادی از مسئولین انقلاب شهید شده بودند. آقای خامنهای سومین رئیس جمهور روحانی شد. سال اول دوران جدید در سایهی همدلی مسئولان با پیروزیهای بزرگی همراه بود اما به تدریج دستهبندیها و اختلافات جدیدی شکل گرفت. حجتالاسلام خامنهای علیرغم میل باطنیاش بار دیگر در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کرد و پس از پیروزی به ناچار به معرفی نخستوزیر پیشینی به مجلس موافقت کرد اما این دوران تا پایان با چالشهای زیادی همراه بود.
«جانشین امام» نام فصل ششم کتاب است. این فصل، آغاز دورانی بسیار سختتر از روزهای گذشته است. ناظران خارجی مدتها در انتظار پایان زندگی امام خمینی بودند تا شاهد درگیریهای خونین پس از آن باشند. کمترین چالشی در ایران ایجاد نشد. آیتالله خامنهای که از شاگردان و یاران نزدیک امام بود در مجلس خبرگان به رهبری برگزیده شد. اصلاحات قانون اساس که از زمان امام آغاز شده بود تکمیل شد و پس از رأی مردم تغییراتش تصویب شد. از آن پس کشور به صورت ریاستجمهوری اداره میشود و هاشمیرفسنجانی دوست و همراه قدیمیاش اولین رئیس جمهور دوران رهبری او بود. روزهای ریاست جمهوری او «دوران سازندگی» نام گرفت و در کنار بازسازی خرابیهای جنگ، کشور با چالشهای فراوانی در حوزهی اقتصاد و فرهنگ روبهرو شد.
فصل «سالهای پرحادثه» با ریاست جمهوری سیدمحمد خاتمی آغاز میشود؛ رئیس جمهوری که با شعار توسعهی سیاسی به پیروزی رسید و دولتی که به «دولت اصلاحات» مشهور شد. اصلاح طلبان با پیروزی در انتخابات مجلس ششم روزگاری جدید و پرچالش را رقم زدند و بحرانهای پیاپی کشور را فراگرفت. روایت این روزهای پرالتهاب را در این فصل میبینید و میخوانید. از دیگر مسائل مهم این فصل، گشایشی پروندهی هستهای و فرورفتن جهان در جنگ است. رهبری در این دوران با تقاضاهایی بسیار متضاد روبهرو بود. مخالفان اصلاحطلبی از رهبری تقاضای برخورد تند با اصلاح طلبان را داشتند و دولتیها انتظار حمایت از دولت را. مدیریت رهبر در این سالهای پرچالش در حوزهی داخل و حوزهی بینالمللی حاوی نکات خواندنی بسیاری است که در این فصل آنها را میبینید و میخوانید.
فصل هشتم «بازگشت» نام گرفته است. این فصل با پیروزی محمود احمدینژاد کاندیدای کمتر شناخته شده نهمین دورهی انتخابات ریاست جمهوری آغاز میشود. موافقان و مخالفان او این دوره را دورهی بازگشت میدانستند؛ موافقان، بازگشت به اصول انقلاب و روحیات انقلابی و مخالفان، بازگشت به معنای عقبگرد. دولتی که با حمایت رهبری حجم شدید انتقادات را پشت سرگذاشت و ماندگاریاش را مدیون مدیریت رهبر انقلاب بود. اتفاق شیرین این دوران شرکت 40 میلیونی مردم در انتخابات ریاست جمهوری دهم بود اما تلخی وقایع پس از انتخابات دهم از شیرینی و تأثیرگذاری این اتفاق مهم کاست. ایران با مدیریت آیتالله خامنهای با تبحری مثال زدنی بحرانی را که میتوانست کشور را تا لبهی پرتگاه پیش ببرد پشت سر گذاشت. اندکی بعد که تعدادی از کشورهای عربی یک پس از دیگری از هم فروپاشیدند، عمق استحکام جمهوری اسلامی مشخص شد.
«تدبیر و امید» فصل نهم کتاب، فصل کوتاهی است که با پیروزی حس روحانی آغاز میشود. حسن روحانی در تبلیغات انتخابی از تغییر نحوهی تعامل با دنیا گفته بود و سیاست خارجی از مهمترین محورهای تبلیغاتی او بود. پیروزی او با شعار «دولت تدبیر و امید» روزهای جدیدی را رقم زد؛ روزهایی که با امیدواریهای بسیاری آغاز شد و هماکنون نیز در خوف و رجا ادامه دارد. فصل پایانی کتاب با آغاز بهار 1393 و نامگذاری این سال به سال «اقتصاد و فرهنگ با عزم ملی و مدیریت جهادی» پایان مییابد. در بیست و نهمین روز این بهار سه ربع قرن از تولد آیتالله خامنهای گذشت و کمتر از دو ماه پس از آن، 14 خرداد 1393 ربع قرن است که آیتالله خامنهای رهبر معظم انقلاب اسلامی است.