کافه تاریخ - جهان پهلوان تختی

تختى، در سال 42 فعالیت‏هاى سیاسى خود را افزایش داد و این امور از چشم ساواک پنهان نماند. به مین جهت او را احضار کردند ولى او در ساواک حضور نمى‏یافت. بدین لحاظ، ساواک براى او مشکلاتى ایجادکرد. در المپیک 1345 ش. توکیو تختى، ناکام ماند.

غلامرضا تختى فرزند رجب، در سال 1309 ش.، در خانواده‏اى مذهبى در جنوب شهر تهران چشم به جهان گشود. پدر بزرگ او، قلى نام داشت و شغل او بنکدارى بود. قلى، در سفر مکه به دست راهزنان به قتل رسید. امّا پدر تختى معروف به ارباب رجب، داراى املاک وسیع در تهران بود که در زمان رضاخان، براى احداث راه آهن تصرف شد. غلامرضا، در هنگام تولد، دو خواهر و دو برادر به نامهاى خدیجه، نرگس، غلامعلى و محمّد مهدى داشت. او، دوره ابتدائى را در مدرسه حکیم نظامى گذراند و از همان زمان، به ورزش باستانى تمایل نشان داد و به زورخانه گردان و سپس باشگاه پولاد رفت و با شروع کشتى، درس را رها کرد و در شرکت نفت استخدام شد و به مسجد سلیمان رفت. ولى پس از مدّت کوتاهى به تهران بازگشت و با جدیت به کشتى پرداخت و در سال 1329، اولین طعم پیروزى را در برابر على غفارى چشید. غلامرضا، در این ایام به خدمت سربازى رفت و این فرصت را یافت تا به تمرینات خود به طور منظم ادامه دهد و بدین سبب، در دوران خدمت، به مقام قهرمانى کشور رسید. سپس خود را براى مسابقات جهانى 1951 م. هلسینکى فنلاند آماده ساخت و در آنجا، مدال نقره دریافت کرد. تختى، تا مسابقات جهانى 1955 م. ورشو لهستان، مدالى کسب نکرد و در این سال بود که بار دیگر، به نقره دست یافت. در سال 1956م. در المپیک ملبورن، تختى، بالاخره مدال طلا را به چنگ آورد. در سال 1327 ش. تختى، مدال طلاى بازیهاى آسیایى ژاپن را بر گردن آویخت. اما در مسابقات جهانى صوفیه همان سال به مدال نقره دست یافت.

در سال 1338 ش.، مسابقات کشتى قهرمانى جهان در تهران برگزار شد و تختى، بار دیگر مدال طلا را با اقتدار ربود. در سال 1338 در المپیک رم، مدال نقره نصیب غلامرضا تختى شد. در سال 1961، تیم ملّى شتى ایران، براى شرکت در مسابقات جهانى، راهى ژاپن شد. تختى، بار دیگر به طلا رسید. پس از این قهرمانى بود که تختى، فعالیت سیاسى خود را علنى کرد و در انتخابات کنگره جبهه ملّى شرکت کرد و در کنگره این جبهه ـ که در دیماه 1341 در تهران برگزار شد ـ به عنوان نماینده ورزشکاران، با یکصد رأى به ضویت شوراى مرکزى انتخاب شد و این امر، خشم دستگاه پهلوى را برانگیخت. تختى، در مسابقات جهانى تولید و (آمریکا) 1341 ش.، با پیروزى بر رقبا در فینال با مدوید از شوروى روبرو شد. کشتى به تساوى انجامید امّا تختى، به لحاظ داشتن وزن اضافه مدال دوم را برگردن آویخت.
تختى، در سال 42 فعالیت‏هاى سیاسى خود را افزایش داد و این امور از چشم ساواک پنهان نماند. به مین جهت او را احضار کردند ولى او در ساواک حضور نمى‏یافت. بدین لحاظ، ساواک براى او مشکلاتى ایجاد کرد. در المپیک 1345 ش. توکیو تختى، ناکام ماند و همچنین در آخرین رقابت ورزشى خود در تولیدو ـ آمریکا ـ بار دیگر شکست را پذیرا شد و از این زمان، کشتى را براى همیشه رها کرد. امّا کمى بعد، در مورخه 18/10/46، جسد غلامرضا تختى، در اتاق یک هتل ـ که به طرز مشکوکى درگذشته بود، پیدا شد.
غلامرضا تختى، نماد یک پهلوان واقعى بود که در کشاکش مردم با حکومت جور، همواره جانب مردم را نگاه داشت. از مردم بود و با مردم زیست و مردم نیز، او را مى‏ستودند و در سوگش سخت گریستند.