خسرو پدرش را در دو سالگی از دست داد و به همین دلیل مادرش سرپرستی او و برادرش فرهاد را به علامه وحید سپرد. زندگی و تحصیل در کنار یک روحانی آزادیخواه که از بازماندگان نهضت جنگل بود، خسرو را با عدالتخواهی و آزادیخواهی آشنا کرد.

عبدالحسین معروف به خسرو گلسرخی متولد دوم بهمن ۱۳۲۲ شمسی در شهر رشت است. پدربزرگ مادری‌اش علامه شیخ وحید خورگامی، یک روحانی مبارز و از همرزمان میرزا کوچک خان جنگلی بود. خسرو پدرش را در دو سالگی از دست داد و به همین دلیل مادرش سرپرستی او و برادرش فرهاد را به علامه وحید سپرد. زندگی و تحصیل در کنار یک روحانی آزادیخواه که از بازماندگان نهضت جنگل بود، خسرو را با عدالتخواهی و آزادیخواهی آشنا کرد. خسرو پس از فوت پدربزرگ در سال ۱۳۴۱ شمسی همراه مادر و برادر به تهران آمد. روزها کار می‌کرد و شبها درس می‌خواند و در کنار آن به شعر که مهمترین مشغله ذهنی‌اش بود می‌پرداخت. از سال ۱۳۴۴ نقدهای ادبی خسرو گلسرخی در نشریات مختلف آن زمان مانند کیهان ، اطلاعات ، فردوسی و ... چاپ می‌شد. خسرو زبان فرانسه را از دایی‌اش آموخت و چند ترجمه از زبان فرانسه به فارسی انجام داد. در سال ۱۳۴۸ با عاطفه گرگین - شاعر و مترجم - ازدواج کرد و حاصل این زندگی «دامون» است که اینک مردی است دانش آموخته جامعه‌شناسی از دانشگاه پاریس. خسرو گلسرخی به جرم نوشتن مقالات روشنگرانه و شعرهایش با پرونده‌سازی ساواک در جریان دستگیری جمعی از هنرمندان و روشنفکران در سال ۱۳۵۲ دستگیر، در دادگاه نظامی محاکمه و در سحرگاه ۲۹ بهمن ۱۳۵۲ اعدام شد

تا آفتابی دیگر ...
رهروان خسته را احساس خواهم داد
ماه های دیگری در آسمان کهنه خواهم کاشت
نورهای تازه ای در چشم های مات خواهم ریخت
لحظه ها را در دو دستم جای خواهم داد
سِهره ها را از قفس پرواز خواهم داد
چشم ها را باز خواهم کرد ...
*
خواب ها را در حقیقت روح خواهم داد
دیده ها را از پس ِ ظلمت به سوی ماه خواهم خواند
نغمه ها را در زبان چشم خواهم کاشت .
گوش ها را باز خواهم کرد ...
*
آفتاب دیگری در آسمان ِ لحظه خواهم کاشت
لحظه ها را در دو دستم جای خواهم داد
سوی خورشیدی دگر پرواز خواهم کرد ...