از باباطاهر علاوه بر دوبیتی های معروف او ، مجموعه کلمات قصاری نیز به زبان عربی به نام اشارات به جای مانده است . از اشعار باباطاهر مجموعه موثقی در دست نیست ، به همین جهت نمی توان در صحت انتصاب تمام اشعاری که به او نسبت می دهند به یقین حکمی کرد.

باباطاهر عریان عارف و شاعر قرن پنجم هجری قمری و معاصر با طغرل شاه سلجوقی است . البته در باب حوادث زندگی و احوالات باباطاهر اطلاعات مبسوطی در دست نیست . برخی تذکره نویسان وی را معاصر عین القضات همدانی ( یعنی حدود سال 525 هجری قمری ) و برخی وی را هم عهد خواجه نصیر ( 672 هجری قمری ) دانسته اند . از باباطاهر علاوه بر دوبیتی های معروف او ، مجموعه کلمات قصاری نیز به زبان عربی به نام اشارات به جای مانده است . از اشعار باباطاهر مجموعه موثقی در دست نیست ، به همین جهت نمی توان در صحت انتصاب تمام اشعاری که به او نسبت می دهند به یقین حکمی کرد .

دوبیتی شمارهٔ ۱

ببندم شال و میپوشم قدک را             بنازم گردش چرخ و فلک را

بگردم آب دریاها سراسر                     بشویم هر دو دست بی نمک را

دوبیتی شمارهٔ ۲

تن محنت کشی دیرم خدایا          دل با غم خوشی دیرم خدایا

زشوق مسکن و داد غریبی                    به سینه آتشی دیرم خدایا

دوبیتی شمارهٔ ۳

اگر یار مرا دیدی به خلوت              بگو ای بی‌وفا ای بیمروت

گریبانم ز دستت چاک چاکو                 نخواهم دوخت تا روز قیامت

دوبیتی شمارهٔ ۴

ته که ناخوانده‌ای علم سماوات               ته که نابرده‌ای ره در خرابات

ته که سود و زیان خود ندانی                 بیاران کی رسی هیهات هیهات

دوبیتی شمارهٔ ۵

دلی دیرم خریدار محبت               کز او گرم است بازار محبت

لباسی دوختم بر قامت دل                  زپود محنت و تار محبت