بخشى از مثنوى بلند سروده شاعر اهل بیت محمد سعید نسیمی در مدح امیرالمومنین على بن ابى طالب علیه السلام

باز مرغ طبع من پر مى کشد
پر به سوى کوى دلبر مى کشد
مرغ دل پر مى کشد با صد شعف
تا سر ایوان زرّین نجف
طوطى طبعم شکرخا مى شود
کلک شعرم صفحه آرا مى شود
بلبل نطقم غزل خوانى کند
مدحت مولاى عمرانى کند
ساقیا لطفى به من ابراز کن
باب میخانه به رویم باز کن
تشنه هستم زان مى احمر بده
مى ز جام ساقى کوثر بده
تاکه مست از باده حیدر شوم
تاابد دلداده حیدر شوم
کیست حیدر ؟روح اسم اعظم است
کیست او ؟اعجوبه اى در عالم است
کیست او ؟ذات خدا در او جلیست
نام او مشتق ز نام حق علیست
کیست او؟نفس و دم و لحم رسول
همسر و همتاى زهراى بتول
داده حق لوح و قلم را دست او
هستِ عالم هست شد از هست او
عقل ها مات کمال مرتضاست
فهم ها محو جلال مرتضاست
گر بشر خوانم على را نارساست
گر خدا دانم که کفر است و خطاست
پرسم از پیر خرد پس کیست او
نه خدا و نه بشر پس چیست او
فاش مى گوید نمى دانم که کیست
او على هست و على هست و علیست
مدح او گردیده قرآن کریم
مدح خوانش صاحب خلق عظیم
هرکه قرآن خواند با او آشناست
طور و نجم و قدر و تکویر و ضحاست
نقطه مادون بسم الله ست او
لم یکن جز فاطمه کفوا له
جنت از روى نکویش آیه اى
مهر ومه دارد زنورش سایه اى
سفره ایتام پرنان از علیست
آبروى جود و احسان از علیست
جنة المأواى مستان یاعلى است
اوست با حق ، تا ابد حق با على است
حب او شرط قبولى نماز
بغض او ابطال هر راز و نیاز
کیست او روح مناجات و دعا
اوست روح حج و میقات و منا
کعبه و حجر است و هم رکن و مقام
زمزم و مروه ، صفا ، بیت الحرام
موقع پیکار باخصم پلید
ذوالفقارش هست تفسیر حدید
قلب من با نام حیدر منجلیست
هر طپش تکرار ذکر یاعلیست
یاعلى گویم که اسم اعظم است
یاعلى مشکل گشاى عالم است
یاعلى بر تشنگان آب بقاست
یاعلى بر دردمندان هم دواست
یاعلى پشت و پناه مصطفى است
یاعلى خود تکیه گاه مرتضاست
یاعلى سرمست کرده یاس را
یاعلى گردانده بس دساس را
یاعلى ، یا فاطمه ، بحرین عشق
روح جسم قاف و شین و عین عشق
لؤلؤ و مرجان نمایان زین دو اند
یازده رود خروشان زین دو اند
یاعلى شرح حدیث انتظار
یاعلى چشمان زار و بى قرار
یاعلى قرآن و حوض و عترت است
یاعلى مهجور عصر غیبت است
یاعلى آه دل مهموم ها
ناله معصوم ها مظلوم ها
یاعلى گو ،سر بلندت مى کند
گر زمین خوردى بلندت مى کند
یا على گو ، با على و تاعلى
یاعلى و یاعلى و یا على