خسرو معتضد در مقاله تاریخچه ساندویچ می نویسد : قزاق هایی که جلوی در سفارتخانه و اماکن دولتی و خانه اعیان و اشراف کشیک می داده اند سر ظهر دیزی آبگوشت سربازخانه را که برای آنها می آورده اند ابتدا آب آن را به بادیه ای ریخته نان سنگک در آن تریده کرده با قاشق یا دست می خورده اند .

جوان و تاریخ- کافه هنر









خسرو معتضد در مقاله تاریخچه ساندویچ می نویسد : قزاق هایی که جلوی در سفارتخانه و اماکن دولتی و خانه اعیان و اشراف کشیک می داده اند سر ظهر دیزی آبگوشت سربازخانه را که برای آنها می آورده اند ابتدا آب آن را به بادیه ای ریخته نان سنگک در آن تریده کرده با قاشق یا دست می خورده اند . سپس خود گوشت و سیب زمنی و نخود و لوبیا و لیمو عمانی و گوجه فرنگی و پیاز داخل دیزی را با گوشت کوب محکم کوبیده آن را لای یک نان سنگک دو آتشه خشخاش زده بزرگ لوله کرده ، سرازیر کرده ، قطعات پیاز را هم با سر نیزه ریز کرده روی گوشت کوبیده ریخته ، نان سنگک را به صورت لوله ای در آورده با لقکه کله گربه ای نان و گوشت مزبور را که ادویه و دارچین زیادی هم روی آن ریخته اند می خوردند . اما سابقه دیزی خوری به قبل از قزاق ها هم می رسیده . دهخدا  می نویسد که آبگوشت و شوربا تقریبا از یک خانواده هستند و می گوید : شوربا در قدیم و نخودآب یعنی آبگوشت بوده از هر گوشت که باشد و عرب آن را مرق می گفته . برای همین خاقانی در وصف این غذا سروده

گر برای شوربائی بر در اینها شوی

اولت سکبا دهند از چهره وانگه شوربا