شاه دلیل سرخوشی وزیر دربار را اینگونه به هنری کیسینجر توضیح می‌دهد: «او از هیچ فرصتی برای لذت بردن از شراب خوب یا زیبایی زنان فروگذار نمی‌کند.»

مجموعه 5 جلدی «یادداشت‌های امیراسدالله عَلَم» را باید یکی از منابع مهم و روشنگرانه برای مطالعه و درک ماهیت رژیم پهلوی و ویژگی‌ها و خصایص آن دوران به شمار آورد و علت را در جایگاه و شخصیت نگارندۀ آن، یعنی وزیر دربار مقتدر محمدرضا، جستجو کرد که شاه، او را از آشکار و نهان خویش آگاه می‌ساخت. اگر از فردی به نام ارنست پرون، که از دوران تحصیل محمدرضا در سوئیس با وی صمیمیت یافت و سپس به ایران آمد و از محارم «شاه جوان» گردید، بگذریم، قطعاً هیچ فرد دیگری را نمی‌توانیم به نزدیکی و محرمیت عَلَم به شاه بیابیم؛ البته تفاوت میان پرون و عَلَم آن است که اولی خاطرۀ مکتوبی از دوران صمیمیت خود با محمدرضا بر جای نگذارد تا آیندگان را از مسائل پشت پردۀ سیاست رژیم پهلوی آگاه سازد، اما دومی با نگارش خاطرات روزانه‌اش به مدت چند سال، دریچه‌ای به روی بسیاری از واقعیات برای آیندگان گشود تا اهل تحقیق، با در دست داشتن سرنخ‌های فراوانی که در این خاطرات برجای گذارده شده است، مسائل و موضوعات را تعقیب کنند و به عمق حقایق دست یابند. 

شاه دلیل سرخوشی وزیر دربار را اینگونه به هنری کیسینجر توضیح می‌دهد: «او از هیچ فرصتی برای لذت بردن از شراب خوب یا زیبایی زنان فروگذار نمی‌کند.» یک بار علم به شاه شکایت می‌برد که صحیح نیست زنانی همچون ملکه، مادربزرگش، معلمان مدرسه و دیگران گرد ولیعهد را فرا بگیرند و او به یک معلم مرد ارتشی نیاز دارد. شاه در پاسخ به او می‌گوید که برای پسر ۱۴ ساله تعدادی معشوقه پیدا کند!