از زمان اختراع گرامافون که در ابتدا با نام «فونوگراف» به بازار آمد تا ورود آن به تهران، چندان زمان نبرد. این دستگاه وسیله ای بود که صدا را ضبط و دوباره پخش می کرد و در تهران به نام «حبس الصوت» یا «حافظ الصوت» نام برده می شد.با روی کار آمدن مظفرالدین شاه، گرامافون از استفاده شخصی شاه خارج شد و رفته رفته پا به خانه درباریان گذاشت. اولین صدایی که از صفحه گرامافون در تهران شنیده شد، صدای مظفرالدین شاه بود که می گوید: «پاداش این خدماتی که به من و مملکت ایران می کنید، البته خدا و سایه خدا که خودمان باشیم به شما خواهیم داد»

جوان و تاریخ- سبک زندگی






شاه ایران پس از سفر به فرنگ دستور به خرید یک گرامافون داد . این فرمان درست وقتی مهر و امضا شد که صدای مظفرالدین شاه با لهجه آذری همه ولیعهدهای قجر و سرفه خشک از گرامافون شنیده شده بود . باعث و بانی این اتفاق عجیب هم مهندس شرکت ماکسیم پیک یا همان جناب مهندس ماکسیم پیک بود . که از ترس حسود بازی و چشم و هم چشمی دربار ، اصلا ضبط و پخش صدا را با صدای ناهنجار شاه و درباریانش شروع کرد . درست همان زمان که اسم گرامافون حبس الصوت بود . این هم اولین فرمان حکومتی مظفرالدین شاه برای گرامافون :

چون انجمن ضبط اصوات در آمریک گرامافونهای بسیار ممتاز خودشان را با ماشینهای پسندیده از لحاظ نظر انور شاهانه گذرانده و مراتب مراقبات خود را در تکمیل و ترویج این صفت مشهود حضور همیون داشته بودند لهذا برای تسهیل فروش و حمایت مخصوصه ملوکانه از این سوسیته به موجب صدور این فرمان مبارک سوسیته آنونیم  مزبور را به سمت فورنیسری  مخصوص خودمان مباهی و سربلند فرمودیم که از شمول این مرحمت ملوکانه بین‏الامثال و الاقران سربلند بوده و در ترقی و تکمیل این صفت مراقبات کافیه به عمل آمدند. مقرر آنکه اولیای دولت علیه در پیشرفت مقاصد حقه و ترقی و توسعه این کارخانه مساعدت و همراهی به عمل آورده در عهده شناسند.