سفالگری یکی از مهم ترین اختراع های اولیه بشر است. سفالگری ایرانی سابقه طولانی در تاریخ دارد. این هنر یکی از مهمترین مظاهر هنری برای مورخان و باستان شناسان است. آنها از راه سفالگری با شرایط اقتصادی و اجتماعی یک دوره یا یک منطقه آشنا می شوند و با مطالعه سفال ها در مورد مواردی از قبیل : زندگی، دین،روابط اجتماعی، تاریخ و نگرش جامعه نسبت به همسایگان تفسیر می کنند.

کافه تاریخ- سبک زندگی

 

سفالگری یکی از مهم ترین اختراع های اولیه  بشر است. سفالگری ایرانی سابقه طولانی در تاریخ دارد. این هنر یکی از مهمترین مظاهر هنری برای مورخان و باستان شناسان است. آنها از راه سفالگری با شرایط اقتصادی و اجتماعی یک دوره یا یک منطقه آشنا می شوند و با مطالعه سفال ها در مورد مواردی از قبیل : زندگی، دین،روابط اجتماعی، تاریخ و نگرش جامعه نسبت به همسایگان تفسیر می کنند.

با توجه به موقعیت جغرافیایی ایران در طول تاریخ که در محل تقاطع تمدن های باستانی و در مسیرهای کاروان های مهم واقع شده است. در هر بخشی از ایران می توان گفت در زمان های مختلف ایرانیان درگیر ساخت سفال بوده اند. با این حال، تحقیقات باستالن شناسان نشان داده است که چهار منطقه مهم در تولید سفال در فلات ایران وجود دارد: بخش اول غرب کوه های زاگرس و نواحی لرستان است، بخش دوم نواحی جنوب دریاری خزر که استان های گیلان و مازندران را در بر میگیرد .بخش سوم شمال غرب کشور و نواحی آذربایجان را شامل میشود. بخش چهارم دز جنوب شرقی کشور است و استان های سیستان و بلوچستان و کرمان را شامل میشود البته علاوه بر این چهار بخش اساسی نواحی کویری ایران را نیز میتوان نام برد که قدمت ساخت سفال در آنجا به 8 هزاره پیش از میلاد برمی گردد.