ارتش ایران در زمان شاپور یکم ـ شاه ساسانی، درجریان پس گرفتن شهر «دورا» در کنار فرات (واقع در سوریه) که قلعه مستحکمی داشت از رومیان، از گاز خفه کننده استفاده کرده بود.به این ترتیب تاریخ استفاده از سلاح شیمیایی به سال ۲۵۶ میلادی (۱۷۵۷سال پیش باز می‌گردد) که تاریخ بکارگیری آن را از دوران جنگ جهانی اول نوشته‌اند.

بر اساس تحقیقات محققان آمریکایی که در سوریه و ترکیه و بویژه منطقه «دورا ـ اوروپوس» انجام گرفته است ثابت شده است که ارتش ایران در زمان شاپور یکم ـ شاه ساسانی، درجریان پس گرفتن شهر «دورا» در کنار فرات (واقع در سوریه) که قلعه مستحکمی داشت از رومیان، از گاز خفه کننده استفاده کرده بود.به این ترتیب تاریخ استفاده از سلاح شیمیایی به سال ۲۵۶ میلادی (۱۷۵۷سال پیش باز می‌گردد) که تاریخ بکارگیری آن را از دوران جنگ جهانی اول نوشته‌اند.بازپس گیری «دورا» بود که والریانوس امپراتور وقت روم را به جنگ با ایران برانگیخت که در این جنگ که دومین جنگ ایران و روم در زمان شاپور یکم بشمار می‌رود والریانوس با ژنرال‌هایش اسیر شدند، والریانوس در برابر شاپور یکم زانو زد و امپراتوری روم تحقیر شد.طبق گزارش دکتر جیمز به نشست «ای. آی.‌ای AIA»، یگانهای مهندسی ارتش ایران برای ورود به دژ «دورا Dura» دست به ساختن تونلهای زیر زمینی زدند و این کار را از داخل چادرهای خود آغاز کردند تا نظامیان رومی متوجه فعالیت آنان نشوند.مقطع این تونل‌ها دو متر در دو متر بود. اتفاقا رومیان نیز همزمان به همین فکر افتاده بودند و ایرانیان هنگامی متوجه این فعالیت آنان شدند که یکی از تونل‌ها پس از ۱۱ متر کنده شدن به تونل رومی‌ها برخورد کرد.جنگ در تونلهای دو متری با شمشیر و نیزه امکان نداشت و در اینجا بود که مهندسان ارتش ایران یک ماده قابل اشتعال و دودزا و خفه کننده را که از ترکیب قیر (بیتومن ـ نفت خام) و سولفور (گوگرد) ساخته بودند به درون تونل (نقب) منتقل و با پرتاب شعله، آتش زدند .پس از خفه شدن رومی‌ها و انتقال هوای تازه، از آن طریق وارد دژ شدند و آن را گشودند و بارویش را تخریب کردند که آثار آن باقی مانده است.در بررسی‌های باستان‌شناسی دهه ۱۹۳۰ بقایای اجساد ۲۰ لژیونر رومی و جنگ افزارهای آنان در یکی از این تونل‌ها به دست آمد. تحقیقات تازه دکتر جیمز و آزمایش استخوانهای لژیونرهای رومی در لابراتوار، خفه شدن آن‌ها و نوع گاز خفه کننده را به دست داده است...