رای دادگاه جنایی تهران سی ام بهمن 1322 (19 فوریه 1944) درباره متهمان به قتل زندانیان سیاسی با تزریق آمپول هوا و وسائل دیگر صادر شد. این وقایع زندان، پیش از شهریور 1320 (اشغال نظامی ایران) و تغییر رئیس کشور روی داده بود.

رای دادگاه جنایی تهران سی ام بهمن 1322 (19 فوریه 1944) درباره متهمان به قتل زندانیان سیاسی با تزریق آمپول هوا و وسائل دیگر صادر شد. این وقایع زندان، پیش از شهریور 1320 (اشغال نظامی ایران) و تغییر رئیس کشور روی داده بود. طبق حکم دادگاه جنایی تهران، پزشک احمدی (پزشک زندان) به اعدام و سرپاس[سرتیپ پلیس] مختاری که در زمان ارتکاب این قتلها رئیس شهربانی [پلیس کل کشور] بود به ده سال زندان محکوم شده بود. بقیه متهمان به شش سال زندان تا حبس ابد محکوم شده بودند. فرخی یزدی روزنامه نگار و سردار اسعد بختیاری (جعفرقلی خان) دوتن از این مقتولان زندان بودند. پزشک احمدی پس از اشغال نظامی ایران توسط نیروهای انگلستان و شوروی، به عراق گریخته و در بغداد پنهان شده بود که بعدا دستگیر و به ایران مسترد گردیده بود.

     جعفرقلی خان سردار اسعد در کابینه های متعدد وزیر بود و هنگام بازداشت و انتقال به زندان قصر هم وزیرجنگ بود که ناگهان و بدون مقدمه، به اراده رضاشاه دستگیر شده بود. وی به همراه رضاشاه به مازندران رفته بود که دربابل اورا دستگیر کرده بودند. وی که از مشروطه خواهان بنام بود توسط سرهنگ سیاسی رئیس آگاهی پلیس (تأمینات) به تهران منتقل و تحویل زندان قصر شده بود. تقریبا همزمان، به دستور رضاشاه عده ای از سران ایلهای بختیاری، بویر احمد و چهارلنگ نیز دستگیر شده بودند که دهم فروردین 1313 به حکم دادگاه نظامی اعدام شدند. گفته شده است که در همین روز و در زندان قصر، سردار اسعد (معروف به سردار بهادر) با تزریق آمپول هوا توسط پزشک احمدی کشته شده بود. جعفرقلی خان که هنگام مرگ 55 ساله بود پسر علیقلی خان بختیاری بود. علیقلی خان بود که با سواران خود از اصفهان به تهران آمده و با کمک مجاهدان گیلان و مازندران و افراد یپرم خان پایتخت را تصرف و محمدعلی شاه قاجار را که راه استبداد درپیش گرفته بود برکنار کردند. درپی درگذشت علیقلی خان، لقب «سردار اسعد» به جعفرقلی خان داده شده بود. جعفرقلی خان که مدتی هم استاندار کرمان بود در آغاز پادشاهی رضاشاه از دوستان نزدیک او بود.

    سرهنگ نیرومند یکی دیگر از متهمان پرونده قتلهای مخالفان سیاسی دولت وقت به حبس ابد محکوم شده بود. دادگاه جنایی تهران سرهنگ راسخ را هم که از ماجرا آگاه بود و به قوه قضایی خبر نداده بود تا عدالت اجرا شود به جرم اختفای جرم به شش سال زندان محکوم ساخت.