تشخیص امام این بود که مشی مبارزاتی باید با آگاهی و حرکت عمومی مردم همگام باشد و شیوه های دیگر مبارزاتی، به ویژه مشی مسلحانه را معتقد نبود، لذا با این که تمامی مبارزین روحانی و مذهبی به امام فشار آوردند که ایشان حرکتهای مسلحانه داخلی را تایید کنند، نپذیرفتند.

جوان و تاریخ- تاریخ شفاهی



تشخیص امام این بود که مشی مبارزاتی باید با آگاهی و حرکت عمومی مردم همگام باشد و شیوه های دیگر مبارزاتی، به ویژه مشی مسلحانه را معتقد نبود، لذا با این که تمامی مبارزین روحانی و مذهبی به امام فشار آوردند که ایشان حرکتهای مسلحانه داخلی را تایید کنند، نپذیرفتند. ما در همین رابطه به ایشان عرض کردیم ممکن است این عدم تأیید و حمایت شما از حرکتهای مسلحانه اسلامی داخلی منتهی به انزوای روحانیت از صحنه سیاسی و مبارزاتی جامعه شود، زیرا اکنون فضای حاکم بر کشور به نفع این جریان های مبارزاتی است و مصلحت ایجاب می کند که برای نگهداری مردم و همراهی با جوّ حاکم، این حرکت ها را به نحوی تایید کنید.

 امام فرمودند:«اگر چنانچه تشخیص دهم وظیفه شرعی من است که در دهکده دور افتاده و متروک بروم و انجام وظیفه کنم آن را انجام می دهم؛ اگر چه هیچ به من توجهی نکند و از انظار ساقط شوم. شما بدانید این حرکت ها می گذرد و آنچه اصالت دارد و حقیقت است خود را نشان خواهد داد.»

راوی: آیت الله کریمی( درسهایی از امام در شجاعت و پایداری،رسول سعادتمند، تسنیم،ص29)