زمانی که سکونت اقوام آریایی ، در فلات ایران شکل می گرفت ، شیر نیز مانند خورشید ، نقش مهمی در فرهنگ این قوم پیدا کرد ، زیرا فلات ایران محل زندگی شیر ایرانی بود ، که امروزه اثری از آنها نیست . در واقع شیر در ایران آنقدر فراوان بود که ایران را به شیر هایش می شناختند .

در تاریخ آمده است که داریوش شاه محلی را برای شیرها ساخته بود که به آن گود شیران می گفتند . کسانی که مرتکب خطایی نابخشودنی می شدند به این محل آورده شده و خوراک شیران می شدند.

دلایل متعددی باعث انقراض شیر ایرانی گردید .بطور مثال فرهنگ شکار شیر به منظور نشان دادن شجاعت در دوران هخامنشی و پس از آن وجود داشته است . جوانان برای نشان دادن شجاعت خود و کسب نشان مردانگی دست به شکار شیر می زدند . این فرهنگ تا اواخر دوران ساسانی وجود داشت.

ایرانی های چند هزار سال پیش برای شکار و گرفتن حیوانات مانند: شیر، گاو وحشی، میش و آهو و غیره، مسیر های چندین کیلومتری درست می کردند، و آنرا با سنگ و خار و خاشاک دیوار کشی می کردند، دهانه آن نیز چند کیلومتر بود، و به مرور این مسیر تنگ می شد، تا به میدان گاهی تو در تو می رسید، حیوانات وقتی داخل می شدند دیگر نمی توانستند خارج شوند، و براحتی گیر می افتادند. این محل حرکت حیوانات را سیر می گفتند، و حیوانات گیر افتاده را اسیر می گفتند، اندازه سیر های فوق العاده بزرگ بود، و نمی توان آثار آنرا از روی زمین مشاهده کرد، و باید از هوا و بویژه ماهواره دید . هنوز کسی نمی داند شیر ایرانی در چه زمانی از تاریخ منقرض شده است.

آخرین شیر های ایرانی بیشتر در اطراف زاگرس سکونت داشتند . زیرا هنوز منابع غذایی خوبی برای آنها وجود داشت.


این عکس تاریخی به ظاهر آخرین شیر ایرانی را نشان می دهد و مربوط به دوره گردان زاگرسی است که با آخرین شیر ایران امرار معاش می کردند . اما بطور قطع نمی توان آن را تایید کرد . زیرا در این دوره ورود حیواناتی مانند پلنگ ، ببر ، خرس ، شیر و میمون از کشور های همسایه و هندوستان برای معرکه گیری و نمایش مرسوم بوده است . این عکس حدود 1300 خورشیدی گرفته شده است .

منبع:جام جم