فیلیپ مک‌کیب، میلیونر آمریکایی ساکن فلوریدا، میگوید که سرمایه اولیه زندگیش را ۴۰ سال پیش با کار شبانه‌روزی در کبکان و بهشهر پس‌انداز کرده است

فیلیپ مک‌کیب، میلیونر آمریکایی ساکن فلوریدا، میگوید که سرمایه اولیه زندگیش را ۴۰ سال پیش با کار شبانه‌روزی در کبکان و بهشهر پس‌انداز کرده است.

آقای مک‌کیب، در جوانی قبل از آنکه در کار املاک و مستغلات و هتلداری تبحر پیدا کند، در رصد و رهگیری اطلاعات دیجیتال و فرکانس‌های موشکی و ماهواره‌ای شوروی تخصص داشته و در مراکز سیا در بهشهر مازندران و کبکان خراسان کار [جاسوسی]می‌کرده است.

این گروهبان سابق نیروی هوایی آمریکا ابتدا در زمینه سیگنال‌های برنامه موشکی شوروی دوره دیده بود. آقای مک‌کیب درمصاحبه بابی‌بی‌سی فارسی می‌گوید : « بعد از ترک ارتش، سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا بلافاصله استخدامش کرد، زیرا سیا خود مراکز بسیار پیشرفته‌تری، از جمله در شمال ایران، برای رصد فعالیت‌های موشکی و فضایی روس‌ها داشت.«

در اوج جنگ سرد، محمدرضا پهلوی، شاه ایران، که خود به شدت نگران مقاصد نظامی همسایه شمالی بود، به آمریکایی‌ها اجازه داده بود تا در ارتفاعات کبکان خراسان و صفی‌آباد بهشهر برای رهگیری سیگنال‌های الکترونیک برنامه هوا-فضای شوروی، تجهیزات پیشرفته‌ای نصب کنند.

فیلیپ مک‌کیب می‌گوید که بین سال‌های ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۳ خورشیدی دو سال در بهشهر و ۱۸ ماه در کبکان کار می‌کرد.

مرکز [جاسوسی ] سیا در بهشهر در کاخ صفی‌آباد، در ارتفاعات مشرف به این شهر مستقر بود. مک‌کیب می‌گوید که این مرکز بیشتر به یک پایگاه نظامی شباهت داشت و کارکنان سیا روزی ۸ تا ۱۰ ساعت در یک اتاق بزرگ پر از تجهیزات الکترونیک پیشرفته فعال بودند.




پایگاه کبکان - عکس از داخل هواپیمای سیا گرفته شده است


او گفت: «ما ۲۴ ساعت در روز و هفت روز هفته کار می‌کردیم. من و حدود ۲۰ نفر دیگر به نوبت شیفت عوض می‌کردیم. اگر قرار بود اتفاقی رخ دهد، مثلا موشکی پرتاب شود، ما آماده بودیم و تمام سیگنال‌ها و داده‌ها را ضبط می‌کردیم تا بتوانیم بعدا آن را تجزیه و تحلیل کنیم.»

مک‌کیب همچنین می‌گوید: «ما همیشه یک کارت شناسایی حمل می‌کردیم که نشان می‌داد برای شاه کار می‌کنیم. پلاک خودروهای ما پلاک رسمی دولت ایران بود.»

زندگی در کنار دریای خزر و صرف «غذای لذیذ ایرانی» که به گفته وی، توسط مردم محلی برای آمریکایی‌ها آماده می‌شد، خاطرات خوشی از بهشهر برای این سرمایه‌دار آمریکایی برجای گذاشته است.

اما به نظر می‌رسد که ماموریت او در کبکان و زندگی در ارتفاعات دورافتاده و سرد خراسان ماموریت دشوارتری بوده باشد.

آقای مک‌کیب می‌گوید که سایت کبکان کوچک‌تر از پایگاه بهشهر بود، اما به خاطر ارتفاع بالای کبکان و مجاورت با مرز شوروی اهمیت بیشتری داشت.

او می‌گوید: «در کبکان آن قدر نزدیک بودیم که می‌توانستیم سیگنال‌هایی را با کیفیت بالا رصد کنیم که در بهشهر اصلا قابل رویت نبود.»

وی می‌افزاید: «اگر روس‌ها برای پرتاب موشک آماده می‌شدند، ما خبردار می‌شدیم. هرچه مربوط به برنامه فضایی آنها بود را رصد می‌کردیم.»

آمریکا در پی سقوط حکومت شاه پایگاه‌های خود در کبکان و بهشهر را از دست داد که می‌تواند ضربه مهمی به توانایی جمع‌آوری اطلاعات آمریکایی‌ها از آزمایش‌های موشکی شوروی بوده باشد.




مک‌کیب می‌گوید که در داخل هر یک از این محفظه‌های سفیدرنگ، آنتن بزرگی ۳۶۰ درجه می‌چرخید و سیگنال‌های روس‌ها را رصد می‌کرد


ماموریت مک‌کیب در ایران حدود شش سال قبل از پیروی انقلاب تمام می‌شود. آقای مک‌کیب می‌گوید که می‌خواستند به پایگاهی در استرالیا اعزامش کنند اما او که به فکر آغاز کسب و کار خودش بود، از سیا بیرون آمد.

سیا تمام هزینه‌های کارکنان خود در ایران را می‌پرداخت، بنابراین بخش اعظم حقوق آقای مک‌کیب هر ماه در موسسه مالی وابسته به سیا پس‌انداز می‌شد.

فیلیپ مک‌کیب می‌گوید: «وقتی که بعد از حدود چهار سال از سیا بیرون آمدم ۲۵ هزار دلار پس‌انداز کرده بودم. آن زمان ۲۵ هزار دلار پول خیلی زیادی بود. به ایالت مین رفتم. یک مهمانخانه ورشکست‌شده را خریدم و تمام پس‌اندازم را در آن ریختم. چند سال بعد چند میلیون دلاری می‌ارزید.»

این میلیونر آمریکایی بعدها به ایالت فلوریدا نقل مکان کرد و اکنون در شهر ساحلی ناپل صاحب چند هتل و رستوران است.
 
     منبع:عصر ایران