در جریان حوادث روزگار مشروطه‌خواهی انجمنهای ایالتی سرسختانه به دنبال امضای قانون اساسی و متمم آن بودند و این اقدام را آخرین قدم برای اجرای قانون می‌دانستند.

اجتماعات بسیاری در پی این خواهش ملی تشکیل شد،‌ ‌چه در تهران، چه در آذربایجان و گیلان. انجمنهای ایالتی در این میان نقشی مهم داشتند و شهر به دستور آنان تعطیل می‌شد، تجمعات بیشتر در تلگرافخانه‌ها یا محل انجمنها صورت می‌گرفت تا صدای خود را به تهران برسانند. زنان نیز که نخستین گامهای خود را برای حضور در صحنه اجتماع برمی‌داشتند از این تجمعات به دور نبودند. یکی از اخبار روزنامه حبل‌المتین مورخ 5 جمادی‌الاولی 1325 به این حضور زنانه در گیلان اختصاص دارد که عین خبر نقل می‌شود:

تعطیل گیلان را من باب تتمیم قانون اساسی و امضا و اجرای سایر قوانین از دولت جدا در پست گذشته به عرض رسانید دیروز از طهران تلگراف بشارت‌آمیز به توسط انجمن ملی رشت به انزلی رسیده که نظامنامه امضاء شده به صحه همایونی رسید ولی انجمن هنوز اجازه چراغانی را نمی‌دهد این تلگراف به عموم مردم که بالغ بر چند هزار نفر در تلگرافخانه بودند قرائت شده علما و اعیان و اشراف و غیره و غیره از زنانه و مردانه از این خبر بشارت‌آمیز اظهار مسرت نموده رفع تعطیل گردیده تا بعد چه شود در شهر رشت زنها هم غیرت کرده در تلگرافخانه مجتمع و به مردها می‌گفتند اگر شما غیرت ندارید و نمی‌توانید نظامنامه و قانون اساسی را بگیرید به ما راه بدهید تا تلگرافخانه برویم با زنهای طهران و آذربایجان مخابره نموده به استعانت آنان امضای قوانین را از شاه بگیریم.

منبع: نشریه الکترونیکی زنان، شماره 28، سایت موسسه مطالعات تاریخ معاصر