9 شهریور 1360 یک روز پس از بمبگذاری در دفتر نخست وزیری که به شهادت رئیس جمهور و نخست وزیر کشورمان منجر شد مراسم تشییع پیکر های این شهیدان از مقابل مجلس شورای اسلامی برگزار شد.

 در روز 8شهریور 1360 محمدعلی رجایی رییس‌جمهوری و محمدجواد باهنر نخست‌وزیر وقت به همراه گروهی از اعضای هیات دولت در انفجار دفتر نخست‌وزیری به شهادت رسیدند.

  این واقعه درست دو ماه پس از آن رخ داد که آیت‌الله دکتر سیدمحمد حسینی‌ بهشتی و بیش از ۷۰ تن از چهره‌های سیاسی و اجرایی عضو حزب جمهوری اسلامی در انفجار دفتر این حزب ترور شده و به شهادت رسیده بودند. شهید رجایی هنگام مرگ 48 سال سن داشت.   او در 20مرداد 1359 به نخست‌وزیری و پس از عزل بنی‌صدر از مقام ریاست جمهوری در انتخابات دوم مرداد 1360 با کسب بیش از 13میلیون رأی مردم به عنوان دومین رئیس جمهوری اسلامی ایران انتخاب شد.   باهنر نیز هنگام شهادت 48ساله بود. او پس از پیروزی انقلاب مسئولیت‌هایی از جمله عضویت در شورای انقلاب، نمایندگی مردم کرمان در مجلس خبرگان، نمایندگی مردم تهران در مجلس شورای اسلامی، وزارت آموزش و پرورش (در کابینه شهید رجایی) و دبیرکلی حزب جمهوری اسلامی (پس از شهادت دکتر بهشتی) را برعهده داشت. او پس از انتخاب رجایی به ریاست‌جمهوری از سوی وی به نخست‌وزیری جمهوری اسلامی ایران برگزیده شد.   گفته می‌شود در اثر انفجار در دفتر نخست وزیری اجساد شهدا به صورتی سوخته بود که به هیچ وجه شناسایی آن‌ها ممکن نبود. بالاخره در آخرین ساعت شب پیکرهای قربانیان حادثه  از روی علائمی که در دندان‌های هر کدام از آن‌ها وجود داشت شناسایی شدند. عکس های زیر از محمود کلاری عکاس و فیلمبردار باسابقه ایرانی است که از مراسم تشییع رجایی و باهنر در 9 شهریور برداشته شده است.           منبع: فرادید