در عملیات نظامی صدای توپ و تانک دشمن می‌آید اما استعمار فرانو شلیک توپ و تانک ندارد و صدای آن زمانی شنیده می‌شود که تأثیر خود را گذاشته و دیگر کار از کار گذشته است

 حجت‌الاسلام سید احمد رهنمایی (کارشناس غرب شناسی): در جریان استعمار فرانو بیشتر تأکید بر نفوذ درون ملت‌ها است و سعی بر این است که استعمارگر به یک همسوسازی دست یابد بنابراین باید با ترفندهای خاصی برای دستیابی به هدف خود تلاش کند.

بیش از 20 مورد از این ترفندها را می‌توان رصد کرد که برخی از اینها را می‌توان اینگونه یادآور شد: نخست اینکه استعمارگران به رده‌بندی کشورها می‌پردازند و کشورهایی که همسو یا ناهمسو هستند را مشخص می‌کنند، بنابراین استعمارگران ترجیح می‌دهند که این تقسیم بندی ابتدا صورت گیرد و دیگر کار ندارند که این کشور در شرق یا غرب عالم قرار داشته باشد، بیشتر هدفشان این است تا افکار و جریانات کشورها را مشخص کنند.

در برخی وقت‌ها مشاهده می‌کنیم که در تقسیم بندی به حسب ظاهر یک کشور همسو با سیاست‌های استعماری تلقی می‌شود اما از نظر استعمارگران باید ملاحظات ویژه‌ای نسبت به این کشور داشت. بنابراین اینجا نیز استعمارگران از تمام جاسوسان خود در کل عالم استفاده می‌کنند و مأمورانی را در جاهای مختلف دارند که اینها حتی مستقیم هم نیستند و ممکن است مأمورانشان از تابعان دیگر کشورها هم باشند.

قدم دوم معیارهایی است که استعمارگران به عنوان پیش فرض در نظر می‌گیرند و سعی می‌کنند در نظر دیگران هم این معیارها را موجه جلوه دهند به عنوان مثال یکی از این معیارها لیبرالیسم است بدین صورت که چشم و گوش بسته برخی کشورها باید در این مسیر قدم بردارند. معیارهای دیگر دموکراسی، حقوق بشر و ...است که مورد تأکید بسیار جوامع است.

قدم سوم تلاش فرهنگی است که استعمارگران در راستای تخریب و تحقیر و ملامت کشورها به خرج می‌دهند. اینها احیاناً در رسانه‌هایی که دارند این ناهمسویی را عنوان و آن را برای کل جهان توجیه می‌کنند که مثلاً ما با ایران سر ناسازگاری داریم چرا که ایران قابلیت درک این معیارهای بشری را ندارد.

آن قدر این ترفند تأثیرگذار است که حتی بر ذهن متصدیان سیاسی دیگر کشورها هم موثر است وای به حال مردم آن کشور! بنابراین چنین ترفندی را به نام ترور خزنده نیز نام نهاده‌اند.

پس در عملیات نظامی صدای توپ و تانک می‌آید ولی صدای شلیک و توپ و تانک استعمار فرانو زمانی که تأثیر خود را گذاشت، شنیده می‌شود و دیگر آن زمان کاری نمی‌توان کرد.

دو نمونه افکار و اندیشه‌هایی که در کشورهای مختلف حتی ایران تزریق شده است؛ فرودیسم و داروینیسم است. رهبری نیز به دو جریان در این زمینه تأکید کردند یکی کرسی‌های آزاداندیشی و دوم کرسی‌های نظریه‌پردازی که این فضاها، موقعیت‌هایی است که اگر فردی افکار و اندیشه‌هایش تحت تأثیر غرب قرار گرفته، می‌تواند آنها را مطرح و در نقطه مقابل مباحثی را بشنود و افکارش را تصحیح کند.

خوشبختانه در چند سال اخیر پیر فو تأکیدات رهبری این کرسی‌ها در سطوح مختلف در دانشگاه‌ها برگزار و تأثیرات بسیار جالب توجهی هم داشته است به طوریکه حتی کسانی که تأثیر جدی از غرب گرفته‌اند هم کاملاً تغییر کرده‌اند.

منبع:فارس