روز 18 مهر 1360 امام خمینی(ره) در پاسخ به نامه 13 مهر ملک خالدبن عبد العزیز پادشاه وقت عربستان سعودی که راه پیمایی برائت از مشرکین ایرانیان را خلاف مسیر همبستگی اسلامی خوانده بود، طی جوابیه ای تصریح کردند قیام انسانها به قسط، سیاست کلی انبیاء و خصوصاً رسول خاتم(ص) است.

متن نامه امام خمینی به شرح زیر است :
بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم
حضرت ملک خالد بن عبد العزیز، پادشاه عربستان سعودی
مرقوم شما واصل گردید. آنچه که سفارت جمهوری اسلامی گفته است صحیح است. اینجانب تمام گرفتاریها و بدبختی‏های مسلمین و دولت‏های کشورهای اسلامی را در اختلاف و نفاق بین آنان می‏دانم. چرا باید دولت‏های اسلامی با داشتن قریب یک میلیارد جمعیت و در دست داشتن ذخیره‏های زیر زمینی، خصوصاً موج های نفت که رگ حیات ابر قدرتهاست، و برخورداری از تعلیمات حیات‏بخش قرآن کریم و دستورات عبادی سیاسی پیامبر اسلام ـ صلی اللّه‏ علیه و آله و سلم ـ که مسلمانان را به اعتصام به «حبل اللّه‏» دعوت و از تفرقه و اختلاف تحذیر می‏فرماید[1]، وبا داشتن مَلاذ[2]و ملجأیی چون حرمین شریفین، که در عهد رسول اللّه‏ ـ صلوات‏اللّه‏ علیه ـ مرکز عبادت و سیاست اسلامی بوده و پس از رحلت آن بزرگوار مدتها نیز چنین بوده است و طرح فتوحات و سیاسات از آن دو مرکز بزرگ سیاسی عبادی ریخته می‏شده است، اکنون به واسطۀ کج‏فهمی ها و غرض‏ورزی ها و تبلیغات وسیع ابرقدرت ها کار را به آنجا بکشانند که دخالت در امور سیاسی و اجتماعی، که مورد احتیاج مبرم و از اهمّ امور مسلمین است، در حرمین شریفین جرم شناخته شود و پلیس سعودی در داخل مسجدالحرام و در جایی که به حکم خدا و به نصّ قرآن مجید برای همه کس حتی منحرفین محل امن است با چکمه و سلاح به مسلمانان حمله کرده و آنان را مضروب و دستگیر نمایند و به زندان بفرستند. جرم این مسلمانان شعار بر ضد امریکا و اسرائیل، این دشمنان خدا و رسول بوده است.
  من نمی‏دانم مسائل و جریاناتی که در کشور شما و حرمین شریفین می‏گذرد به طور صحیح به شما گزارش می‏دهند، یا همچون شعارهای ایرانیان، که در همه جا شعار آنان مشهور است، برای شما تحریف شده و برخلاف واقع گزارش داده اند. و نمی‏دانم ائمۀ جماعات حرمین شریفین از اسلام چه برداشت کرده‏ اند و از حج بیت اللّه‏ الحرام، که سرتاسر آن مشحون به سیاست، و سرّ جعل آن قیام انسانها به قسط[3] و رفع ستمگریها و چپاولگریهاست، که سیاست کلی انبیای عظام و خصوص حضرت رسول خاتم ـ صلوات‏اللّه‏ علیه و آله و سلم ـ است چه فهمیده‏اند که زائرین حرمین شریفین را به اسم اسلام از دخالت در سیاست و حتی از شعار علیه اسرائیل و امریکا منع و مسلمانان را، به دلخواه امریکا و اسرائیل و سایر دشمنان اسلام و بر خلاف سیرۀ پیامبر عظیم‏الشأن اسلام ـ صلی اللّه‏ علیه و آله و سلم ـ و مسلمانان صدر اسلام، از دخالت در سیاست منع می‏کنند و عمداً یا از روی جهالت و غفلت مقدمات سلطۀ اجانب را بر ممالک اسلامی حتی حرمین شریفین، مهبط[4] وحی و مهبط ملائکة اللّه‏ فراهم می‏نمایند. اگر دولت حجاز از این فریضۀ عبادی ـ سیاسی، که هر سال در مواقف کریمۀ حرمین شریفین با حضور میلیونی مسلمانان تشکیل می‏شود، استفادۀ سیاسی اسلامی می‏نمود، احتیاج به امریکا و هواپیماهای آواکس[5] آن، و سایر ابرقدرتها نداشت و مشکلات مسلمانان حل می‏شد. می‏دانیم که امریکا این هواپیماها را از آن جهت در اختیار عربستان قرار داده است تا به نفع خود و اسرائیل از آنها استفاده نماید. چنانکه دیدیم که آواکسهای امریکایی برای تفرقه بین ایران و سایر مسلمانان عرب گزارشی سرتاسر دروغ داد مبنی بر بمباران مراکز نفتی کویت توسط ایران. مع الأسف این سهل‏انگاری در عموم دولتهای کشورهای اسلامی شیوع دارد، تا آنجا که مسلمانان و خصوص دولتمردان آنان را دست خیانتکار و جنایتکار ابرقدرتها از دخالت در سیاست و اهتمام به امر مسلمین برکنار زده است؛ و تا جایی که در مرکز سیاست اسلام، مسلمین به حکم وعّاظ السلاطین با دخالت در سیاست، بلکه با شعار علیه دشمنان خونخوار قرآن کریم و اسلام عزیز، مجرم شناخته می‏شوند و به حبس و شکنجه کشیده می‏گردند.
  آیا شما از این فجایع که در حرمین شریفین، در مأمن الهی و در جوار قبر رسول اللّه‏ ـ صلوات‏اللّه‏ علیه ـ به بار می‏آید مطلع هستید؟ یا مسائل به صورتی غلط و انحرافی برای شما ترسیم می‏گردد، چنانکه از گزارش شعار ایرانیان معلوم می‏شود. ما در ایران بپاخاستیم که به امید خداوند قادر متعال مسلمانان جهان را در زیر پرچم توحید و متعهد به احکام مترقی اسلام جمع، و دست ابرقدرتها را از ممالک اسلامی کوتاه، و مجد مسلمین صدر اسلام را بازگردانیم، و سلطۀ ظالمانۀ کفار را از بلاد مسلمانان به هم پیچیده و آزادی و استقلال را به مسلمین بازگردانیم. و امید آن است که دولتهای اسلامی و خصوص دولت عربستان سعودی، که در مرکز سیاست اسلامی واقع است، با ما هم صدا و همفکر شوند؛ و هر یک در کشورهای خود شیرینی حمایت بی‏دریغ ملتها را بچشند، و همچون دولت مردمی ایران از این نعمت بزرگ الهی بهره‏مند شوند؛ و به حکم قرآن مجید با ملتها و دولتهای اسلامی به رحمت و اخوت، و با کفار و غارتگران بین‏المللی به شدت و قدرت عمل کنند.[6]
  اخیراً به این نکته تأکید می‏کنم که از مکتوب شما ظاهر می‏شود که گزارشهای دروغ و انحرافی به شما داده می‏شود[7]. چنانکه نوشته ‏اید شعارهای زائرین ایرانی موجب نارضایتی و تنفر زائرین بیت اللّه‏ شده است. بهتر بود شما اشخاص امینی را مأمور گزارشها نمایید تا معلوم شود شعار ضد اسرائیل و امریکا موجب تنفر و نارضایتی زائرین نشده، بلکه برخورد مأمورین دولت سعودی و ضرب و هتک و به حبس کشیدن مهمانان خدای متعال، به جرم شعار علیه اسرائیل و امریکا، موجب تنفر و نارضایتی مسلمانان جهان و خصوص زائران بیت اللّه‏ الحرام و حرم معظّم رسول اللّه‏ ـ صلی اللّه‏ علیه و آله و سلم ـ شده است.
  از خداوند متعال خواستارم که مسلمانان را از خواب غفلت بیدار، و عظمت اسلام را روز افزون فرماید؛ و مسلمانان و خصوص دولتمردان را به آنچه صلاح اسلام و مسلمین است هدایت فرماید. والسلام علیکم و علی جمیع المسلمین - روح اللّه‏ الموسوی الخمینی
پی نوشت :
1 ـ اشاره است به آیۀ 103 سورۀ آل‏عمران: «وَ اعْتَصمُوا بحَبْل اللّه‏ جَمیعاً وَ لا تَفَرَّقُوا» همگی به ریسمان خدا چنگ بزنید و از تفرقه و پراکندگی بپرهیزید.
2 ـ پناهگاه، محل امن.
3 ـ برگرفته از آیۀ 97 سورۀ مائده: «جَعَلَ اللّه‏ُ الکَعْبَةَ البَیْتَ الحَرامَ قِیاماً لِلنّاسِ».
4 ـ محل فرود.
5 ـ هواپیماهای مجهّز به سیستمهای راداری پیشرفته برای شناسایی تحرکات زمینی و هوایی. امریکا در جریان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، پس از چندین سال هیاهوی تبلیغاتی، زمانی چند فروند از این هواپیماها را به دولت سعودی با قیمتهای گزاف فروخت که قبلاً تضمین کافی از آن دولت گرفته بود مبنی بر اینکه استفاده از آنها با نظارت امریکا خواهد بود و هیچ گاه این هواپیماها علیه اسرائیل مورد بهره‏برداری قرار نخواهد گرفت.
6 ـ اشاره است به آیۀ 29 سورۀ فتح: «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللّه‏ِ وَ الذّینَ مَعَهُ اَشِدّاءُ عَلَی الکُفّارِ رُحَماءُ بَیْنَهُمْ» محمدص فرستادۀ خداست و یاران و همراهانش بر کافران بسیار قوی دل و سخت و بایکدیگر بسیار مشفق و مهربانند.
7 ـ متن پیام پادشاه عربستان به امام خمینی، در روزنامه‏های 19 مهر 1360 منتشر گردید. ر.ک: روزنامۀ جمهوری اسلامی، ش 682، سال سوم.

صحیفه امام، ج 15، ص 290 تا 293