برای اینکه بهشان عزت نفس بدهند، برایشان مسئولیت‌های کاذب و توخالی درست می‌کردند. یکی مسئول ناخن‌ گیر می‌شد. یکی تاید، دیگری صابون و حتی خودکار.

سال‌هایی که منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی ایران شد، زندان شاهنشاهی پُر بود از مبارزین و مخالفین حکومت طاغوت پهلوی. در این میان تفکرات و ایدئولوژی‌های مختلفی بر زندانیان حکم فرما بود. اما عمده ترین آنها نیروهای مکتبی و مذهبی بودند که رهبری امام خمینی را پذیرفته بودند و بخش دیگر که نام خود را مجاهدین خلق گذاشته بودند که در سال 1354 تغییر ایدئولوژیک داده و چپ‌گرا(کمونیست) شده بودند. اینها بعد از پیروزی انقلاب اسلامی مقابل مردم ایستادند و به نام منافقین مشهور شدند.
آنچه پیش روی شماست بخش از خاطرات آقای عزت الله مطهری(معروف به عزت شاهی) است که در زندان‌ رژیم پهلوی با بخشی از این افراد هم بند بوده است:


اعضای سازمان مجاهدین (منافقین) افراد بی‌ثمر و بی‌خاصیتی بودند.

برای اینکه بهشان عزت نفس بدهند، برایشان مسئولیت‌های کاذب و توخالی درست می‌کردند. یکی مسئول ناخن‌ گیر می‌شد. یکی تاید، دیگری صابون و حتی خودکار.

به اندازه‌ی نفرات مسئولیت‌ درست کرده بودند، این مسئولیت‌ها همچنان در جان آنها رسوخ می‌کرد، که وقتی مثلا مسئول ناخن گیر را صدا می‌کردی، انگار رئیس‌جمهور را صدا زده باشی.

ناخن گیر را با ناز در جیبش می‌گذاشت و ابروهایش را بالا می‌انداخت و هر کس هم به او مراجعه می‌کرد اسمش را می‌نوشت تا نیم ساعت دیگر برود ناخنش را بگیرد!   منبع: مشرق