بخش کشاورزی وضع بدتری داشت و ادعای دولت درباره ی رشد هفت درصدی این بخش دروغی بیش نبود. همچنان که تقاضای مواد غذایی افزایش می یافت ، واردات مواد غذایی نیز به سرعت بالا رفته بود...

جوان و تاریخ- اخبار تاریخی




 

گرانی و افزایش ناگهانی قیمت نفت، بیش از آنکه برای شاه نعمت باشد یک آزمون دشوار بود که دامن او و حکومتش را گرفت و زمینه های غرور و استبداد بیشتر و بیشتر و در نهایت سقوط او را فراهم کرد. شاه آنچنان در دلارهای نفتی فرو می غلتید که نحسی آن را نمی دید. اما سفیر انگلیس از بیرون به خوبی شاهد این ماجرا بود:

 

«در ژوئن 1976 ، ما نیز پیشرفت ایران در رسیدن به هدف های برنامه ی پنجم عمرانی کشور را از نو مرور کردیم. نیاز به چنین بازنگری ای کاملا به چشم می خورد. پیشرفت صنایع بیشتر و چشمگیر تر به نظر می رسید، هر چند هدف های برنامه تحقق نیافته بود. بین تعهد دولت در اجرای پروژه ها و اجرای عملی آنها نیز فاصله وجود داشت. بخش کشاورزی وضع بدتری داشت و ادعای دولت درباره ی رشد هفت درصدی این بخش دروغی بیش نبود. همچنان که تقاضای مواد غذایی افزایش می یافت ، واردات مواد غذایی نیز به سرعت بالا رفته بود، و این در حالی بود که محصولات کشاورزی تولید داخل مرتبا کم می شد، زیرا روستاییان یا به خاطر دست یابی به ملک و املاک واقعی و یا به دلیل شرکت در پروژه های صنعتی، زمین هایشان را می فروختند و به شهر ها مهاجرت می کردند. پیشرفت در بخش منابع آبی رو به بهبود بود، ولی در زیر ساخت های صنعت حمل و نقل به فاجعه می ماند. توسعه جاده ها و خطوط  راه آهن در حدود بیست درصد برنامه انجام شده بود و کار توسعه ی تاسیسات بندری هم  به کندی پیش می رفت.»1

 

1-آنتونی پارسونز، غرور و سقوط، ترجمه: سیدمحمدصادق حسینی عسکرانی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1390، ص 82