گل ِ نیلوفر (نیلوفر ابی) از جمله نماد های مهم در باستان بوده است و از شرق تا غرب به این نماد به دیده ی احترام می نگریسته اند.

گل ِ نیلوفر (نیلوفر ابی) از جمله نماد های مهم در باستان بوده است و از شرق تا غرب به این نماد به دیده ی احترام می نگریسته اند.

در هند اعتقاد بر این بوده که بودا در دل ِ نیلوفری زاده شده است

در مصر نیز این گل  مقدس به شمار می آمده است.

در قالی های بدست آمده از کاخ پادشاهان آشوری در نینوا (مربوط به هفتصد سال پیش از میلاد) نیز گل های شکفته ی نیلوفر را مشاهده می کنیم!

در ایران نیز این گل از نماد استفاده شده است و طرز استفاده از این نماد در ایران جای بحث و تفکر دارد.

در تخت جمشید در پای ستون ها ، دورتادور کتیبه ها ، در بعضی در سر ستون ها گل های شکفته ی نیلوفر را مشاهده می کنیم به عبارت دیگر در تخت جمشید به وفور به گل نیلوفر بر می خوریم و در کتیبه های تخت جمشید در دست پادشاهان (داریوش و خشیارشا) گل نیلوفری به همراه دو غنچه را می بینیم!

در کاخ آپادانا نیز به نگاره های این گل برمی خوریم.