اولین تمدن های بشری در ناحیه بین النهرین در بین دو رود دجله و فرات پدیدآمدند.اولین تمدن بزرگی که به وجود آمد سومر نامیده شد که توسط تمدن دیگری فتح شد.سومری ها توانسته بودند نخستین خط نوشتاری و چرخ و سیستم آبیاری و کتابخانه ها را در طول تاریخ بسازند.

اولین تمدن های بشری در ناحیه بین النهرین در بین دو رود دجله و فرات پدیدآمدند.اولین تمدن بزرگی که به وجود آمد سومر نامیده شد که توسط تمدن دیگری فتح شد.سومری ها توانسته بودند نخستین خط نوشتاری و چرخ و سیستم آبیاری و کتابخانه ها را در طول تاریخ بسازند.

فاتحان سومر تکنولوژی پیشرفته تر از آنها را نداشتند اما سلاح های پیشرفته تری نسبت به آنها را توانسته بودند بسازند.فرمانروای آکد توانسته بود بر سومر مسلط شود سارگون نام داشت.

بر طبق افسانه ها او فرزند نامشروع الهه Innana بود که در معبد پریستس متولد شده بود اما به احتمال زیاد او فرزند نامشروع یکی از روسپیان معبد بود که در آب رها شده بود.او خود در مورد خود گفته بود .«مادر حقیر و بیچاره ٔ من مرا حامله شد و در پنهانی زائید و در سبدی از نی بر روی آب گذاشت و در آن را با قیر بست ».با توجه به متون خط میخی پیرمرد باغبانی شاید هم پادشاه شهر Kish او را وقتی که در سبدی در میان رود سرگردان بود یافت. و او به تدریج به پادشاه نزدیک شد و بد از قدرتمند شدن بر او شورید او به فرمانروایی آن شهر رسید

لوگازکسی( Lugalzagesi) پادشاه سومر قبل از حمله سارگون بود که اولین کسی بود که توانسته بود سومر را متحد کند.با فتح شهر سومر توسط سارگون پادشاهی او سقوط کرد و سارگون توانست اولین امپراتوری روی زمین را بنا کند.بعد از شکست Lugalzagesi شهر به سختی حاکمیت سارگون را بر خود پذیرفتند و او را بعنوان فرمانروای خود قبول کردند.

سارگون اولین فتحش را در سال ۲۳۴۰ قبل از میلاد که فتح سومر بود را با موفقیت به انجام رسانده بود.بزودی امپراتوری سارگون در سراسر بین النهرین گسترش یافت او لشگر کشی های موفقی نیز به آسیای صغیر و جنوب شرق عربستان سعودی داشت.

بین النهرین باستان نیز مانند یونان باستان دارای شهرهای کوچکی بود که بروی زمین های حاصلخیز بنا شده بودند.و فاصله کمی از هم داشتند و سارگون با فنح این شهر ها توانست اولین امپراتوری روی زمین را بنا کند امپراتوری او شامل بین النهرین بخش هایی از سوریه و ایران امروزی می شده است.



سارگون ۳۵ سال بعد از فتح سومر فرمانروایی کرد و در سال ۲۳۰۵ قبل از میلاد درگذشت جانشینان او نیز عملکرد موفقی داشتند اما نتوانستند به خوبی او فرمانروایی کنند.او در سراسر دوران پادشاهی خود با شورش های متعددی در قلمرو خود مواجه شد.او در میان پادشاهان سومری جزو محبوب ترین فرمانروایان بود او برای افزایش قدرت خود و سرکوب شورش ها توانسته بود یک ارتش ثابت ۵۴۰۰ نفری را تشکیل دهد که در آن روزگار یکی از بزرگترین و قوی ترین ارتش های جهان محسوب می شد هزینه نگهداری چنین ارتشی نیز بسیار بالا بود که او هزینه این ارتش را از غنائم و غارت ها تامین می کرد.

سارگون پایتختی جدید به نام آگاد (Agade) در محل دوردستی در شمال  بنا نهاد و آن را تبدیل به ثروتمندترین و نیرومندترین شهر جهان کرد. مردم شمال سومر و  مهاجمان فاتح به تدریج با یکدیگر آمیختند و از نظر قومی و زبانی به نام آکدی (Akkadians) شناخته شدند. سرزمین سومر  نام مرکب سومر و آکد به دست آورد.

از لحاظ مذهبی سومری ها خدایان و الهه های متعددی را می پرستیدند که مورد مقبولیت سارگون قرار گرفت سارگون خود را راهبه آنو موعود و انیل که خدایان سومری ها بودند معرفی کرد.بین داستان ساراگون و موسی شباهت های بسیاری وجود دارد و عده ای او را بخاطر پیدا شدنش در رود به حضرت موسی تشبیه می کنند همچنین شباهت های بسیاری بین ساراگون و نمرودی که در قرآن به آن اشاره شده است وجود دارد.