به نوشته مورخان رومی ـ یونانی و ارمنی و تطبیق تقویمها، مهرداد یکم ششمین شاه ایران از دودمان اشکانی (معروف به مهرداد بزرگ) یکم مارس سال 173 پیش از میلاد دراجتماع بزرگان ایران اعلام کرد که تصمیم گرفته است کشور دارای یک قانون لاتغییر (اساسی) شود تا حقوق و تکالیف همه [دولت و ملت] در آن روشن باشد.

به نوشته مورخان رومی ـ یونانی و ارمنی و تطبیق تقویمها، مهرداد یکم ششمین شاه ایران از دودمان اشکانی (معروف به مهرداد بزرگ) یکم مارس سال 173 پیش از میلاد دراجتماع بزرگان ایران اعلام کرد که تصمیم گرفته است کشور دارای یک قانون لاتغییر (اساسی) شود تا حقوق و تکالیف همه [دولت و ملت] در آن روشن باشد. این تصمیم مهرداد مورد تایید حاضران در نشست قرار گرفت و ایران دارای دو مجلس شد که مجموعه آن دو را «مهستان» می گفتند (مه به کسر «میم» به معنای بزرگ). انتخاب ولیعهد از میان شاهزادگان، اعلان جنگ و پیشنهاد صلح، بسیج نیرو، عزل شاه درصورت دیوانه شدن و بیماری ممتد و ...، تغییر اشل مالیاتها و صدور دستور ضرب سکه با تصویر تازه، تعیین شاهان ارمنستان، تایید تشریفاتی (ضمنی) شاهان پارسی تبار سرزمین پنتوس (منطقه ساحلی جنوب و جنوب شرقی دریای سیاه در آناتولی به پایتختی شهر سینوپ) و انتصاب فرمانده کل ارتش برای یک دوره معین و یا مدیریت جنگ از جمله اختیارات مهستان بود. در موارد متعدد، مهستان که مجلسی معادل سنای روم بود شخص شاه را به عنوان فرمانده ارتش، فرمانده جبهه و مسئول لشکرکشی تعیین کرده بود.



تصویر مهرداد یکم بر سکه اش


     به نوشته مولفان تاریخ دمکراسی، دردوران اشکانیان (پارتیان ـ خراسانیان) که علاقه مند به اندیشه های فلاسفه یونان بودند، ایران از نوعی دمکراسی برخوردار بود. به علاوه، در این دوره ایالات دوردست؛ ارمنستان و ... خودمختار بودند و لذا ایجاب می کرد که پارلمان وجود داشته باشد تا نظر همگان شنیده شود. مورخان رومی ایجاد مهستان را اقتباس ایرانیان از رومیان دانسته اند که باور کردن این ادعا دشوار است زیرا که هنگام ایجاد مهستان (173 سال پیش از میلاد ـ دو هزار و 183 سال پیش) هنوز دولت روم با ایران همسایه نشده بود و برخورد نداشت، هنوز بقایای اسکندریان برمناطق یونانی نشین و مصر حکومت می راندند