عملیات کربلای 5 یکی از سخت‌ترین و طولانی‌ترین عملیات‌های دوران دفاع مقدس بود.

 این نوشته مقدمه‌ای است برای ورود به خاطرات عملیات کربلای 5 که این روزها مصادف با سالگرد این عملیات غرور آفرین است.

کسانی که برای زیارت به یادمان شهدای شلمچه رفته‌اند ملاحظه می‌کنند که ورودی آنجا یک خاکریز بلند و قوسی شکل است که بر بلندای آن شیاری تعبیه شده که زائرین از میان آن شیار به محل یادمان وارد می‌شوند.

این خاکریز نمادی است از همان دژهایی که عراق در منطقه شلمچه برای جلوگیری از نفوذ رزمندگان اسلام به منطقه بصره ایجاد کرده بود تا مبادا شاهرگ حیاتی بغداد بدست نیروهای اسلام بیفتد!

 

شکل این دژها و خاکریزها همانند حرف «نون» نیم دایره بود؛ ارتفاع آنها حدود 4 الی 5 متر و قطر آنها از پایین به بالا از حدود 6،7 متر شروع و به 2 ، 3 متر می‌رسید.  بر روی این دژها، شیارهایی بود که نیروهای پیاده دشمن در آنها مستقر می‌شدند و به سمت نیروهای ما با تمام سلاح‌های ممکن تیراندازی می‌کردند.

 

دهانه نون‌ها به سمت نیروهای ما باز بود تا چنانچه رزمندگان ما بخواهند از روبرو به آنها هجوم بیاورند علاوه بر وجود انواع موانع ایجاد شده از قبیل میدان مین و سیم‌های خاردار، نیروهای مستقر بر آنها بتوانند از سه طرف بر آنها آتش بریزند.

نون شکل‌ها همه به هم وصل بودند و نفوذ به آنها بسیار مشکل بود، لذا برای گرفتن هر یک از آنها باید به اندازه یک عملیات زحمت کشید؛ عملیات کربلای 5 یکی از سخت‌ترین و طولانی‌ترین عملیات‌های دوران دفاع مقدس بود، این عملیات حدود 2 ماه به طول انجامید.