در سیستم تلگراف با استفاده از زبان های خاصی مثل زبان نقطه ی پیام ، بین مرا کز مختلف رد و بدل می شد و چون هزینه ی نگهداری خطوط و ایستگا ههای تلگراف بالا بود و نیاز به کارکنان زیادی داشت قیمت ارسال پیام بالا بود .قیمت هر پیام بر اساس تعداد کلمه هایش محاسبه می شد و به ازای هر کلمه اضا فه تر باید پول بیشتری می دادند

در سیستم تلگراف با استفاده از زبان های خاصی مثل زبان نقطه ی پیام ، بین مرا کز مختلف رد و بدل می شد و چون هزینه ی نگهداری خطوط و ایستگا ههای تلگراف بالا  بود و نیاز به کارکنان زیادی داشت قیمت ارسال پیام بالا بود .قیمت هر پیام بر اساس تعداد کلمه هایش محاسبه می شد و به ازای هر کلمه اضا فه تر باید پول بیشتری می دادند ،بنا براین روده درازی خیلی گران تمام می شد و مشتریان تلگراف به خوبی می دانستند که باید حرفشان را به کو تاه ترین شکل ممکن بزنند از این رو معمو لا پیام های که ارسال می شد عبارت های رک و کوتاه بودند مثلا سال 1939وقتی فرماندهی دریایی انگلستان می خواست درباره ی تغییراتی که در دولت اتفاق افتاد و به روی کار آمدن چرچیل انجامیده بود اطلا ع رسانی کند تلگراف مشهو رش را در سه کلمه ی  خلا صه کرد "وینستون برگشته است "


ولی کو تاه ترین تلگراف تاریخ را که در کتاب رکورد های گینس هم ثبت شده ویکتور هوگو با ناشر کتابش رد و بدل کرده است .در سال 1862ویکتور هوگو پس از انتشار رمان بینوایان در مسافرت بود او که می خواست از مقدار فروش رمانش با خبر شود به ایستگاه تلگراف رفت ،تلگرافی که هوگو به نا شرش در پاریس فرستاد همین بود"؟" وقت یک علا مت سئوال .فروش کتاب فو ق العاده بود و در پاریس مردم تمام نسخه های چاپ شده را خریده بودند ناشر هوگو برای آنکه به او بفهماند فروش کتاب خیلی زیاد بوده است به او تلگراف زد :"!" البته امروز هم هستند دوستانی که مثلا وقتی می خواهند بپرسند "میایی بریم بیرون ؟" می زنند "  بیرون؟"

که البته این یکی دیگر دلیلش قیمت کلمات نیست.