روزنامه ها از ارکان جامعه مدنی هستند. کار ویژه آنها نقد قدرت و حکومت است. آنها به مثابه دیده بانان جامعه عمل می کنند و بر عملکرد قدرتمندان نظار دارند. در جوامع استبدادی، من جمله ایران عصر پهلوی، این روزنامه ها به شکل فرمایشی حضور دارند.

 

کافه تاریخ- اخبار تاریخی

 

روزنامه ها از ارکان جامعه مدنی هستند. کار ویژه آنها نقد قدرت و حکومت است. آنها به مثابه دیده بانان جامعه عمل می کنند و بر عملکرد قدرتمندان نظار دارند. در جوامع استبدادی، من جمله ایران عصر پهلوی، این روزنامه ها به شکل فرمایشی حضور دارند. جالب اینکه حکومت های استبدادی تصور می کنند، همان طور که روزنامه های خود را تحت کنترل در می آورند، کشورهای توسعه یافته باید روزنامه هایی که از حکومت استبدادی آنان-من جمله در ایران-انتقاد می کنند را بر سرجایشان بنشانند. خاطرات تقی زاده، سفیر ایران در فرانسه در این زمینه شنیدنی است:



 

«اداره ی نظمیه  در تهران تمام روزنامه ها را آبونه بود. نه تنها هر مطلبی در فرانسه راجع به ایران نوشته می شد بلکه از تمام دنیا به دست اینها می آمد. روزنامه هایی که من در پاریس از آنها بی خبر بودم به اینجا می رسید. یک مرتبه دیدیم تلگراف آمد که در باب روزنامه فلان و فلان که نسبت به ایران  و شاه بد نوشته اند، چه اقدامی کرده اید؟ من تلگراف کردم که مطلع نشده ام حالا که به دستم آمده خواندم و اقدام کردم . شکایت کردم به مراجع امور، مخصوصا به وزارت خارجه ی فرانسه. ولی دولت یا وزارت خارجه ی فرانسه کاری نمی توانست بکند. ذره ای تاثیر نداشت. آنها خیلی اظهار تاسف کردند. ولی گفتند ما کاری نمی توانیم نسبت به روزنامه ها بکنیم.»