این اثر که در واقع به عنوان یکی از اصلی ترین نمادهای هنر نوگرا در اروپا معروف شده است را باید شناخته شده ترین اثر هنری این نقاش برجسته اروپایی نیز به شمار آورد.

 

کافه تاریخ- کشکول

 

وی آثار زیادی را خلق کرده اما بسیاری ب این باورند که تابلوی شب پر ستاره را باید شاهکار این نقاش اروپایی دانست. این تابلو در سال 1889 کشیده شد. گفته می‌شود ون گوگ این تابلو را از روی تصویر ذهنی خود کشیده است. باتوجه به اینکه زمان کشیده شدن این اثر با حضور ون گوگ در آسایشگاه روانی ای در جنوب فرانسه همزمان است به نظر می رسد وی این تابلو را در زمان حضورش در آسایشگاه کشیده است. ون گوگ شیفته نقاشی از مردم طبقهٔ کارگر مانند تابلوی سیب‌زمینی‌خورها، کافههای شبانه مانند تراس کافه در شب، مناظر طبیعی فرانسه، گل‌های آفتابگردان، شب پر ستاره و خودنگاره بود. وی در اواخر عمر به شدت از بیماری روانی و فشار روحی رنج می‌برد و به اعتقاد اکثریت همین موضوع به خودکشی او در سن 37 سالگی منجر شد.این اثر معروف ون گوگ هم‌اکنون در موزه هنر مدرن در نیویورک نگهداری می‌شود.



توصیف اثر: آسمان در شبی پوشیده شده با ابرهایی چرخ‌چرخان، ستارگانی فروزان و هلال درخشان ماه، پس‌زمینه رویاگونهٔ این اثر را تشکیل می‌دهند. اگرچه در توصیف عناصر اثر به وضوح اغراق شده‌است اما به سادگی می‌توان با آنها عجین شد. این آسمان چشم بیننده را روی تابلو در تعقیب خطوط خمیده‌اش به حرکت درمی‌آورد و دیدی نقطه به نقطه با ستارگان به وجود می‌آورد. در پایین خط افق و در زیر تپه، شهر کوچکی قرار دارد که آرامش در ساختمان‌هایش موج می‌زند. رنگهای تیره خانه هایی با پنجره های روشن. برج بلند کلیسا در مرکز شهر روی ساختمانهایی کوچک‌تر، تلقینی از مقیاس زمینی به همراه حس ثبات و خداگرایی که معمولاً در کارهای دیگر ونگوگ نیز تکرار شده‌است می‌دهد. در سمت چپ اثر، ترکیبی بزرگ، تاریک و تاحدودی مبهم دیده می‌شود که مقیاس‌ها را به هم می‌ریزد و ذهن بیننده را درگیر ماهیت آن می‌کند. حدس‌ها از کوه تا بوته‌ای بزرگ و پر شاخ و برگ، متفاوت است و شناخت به بیننده واگذار شده‌است.