مقبره پیر پالان دوز که در اصل متعلق به محمد عارف عباسی، از عرفای بزرگ قرن دهم هجری است این مقبره یکی از آثار باستانی و فرهنگی خراسان رضوی به شمار آورد که قدمت آن به دوران صفویه باز می گردد. تاریخ ساخت بنا مربوط به سال 985 قمری می باشد.

بنای مزبور چهار ضلعی بوده و دارای گنبد پیازی شکل و ایوان آجری زیبا است. در داخل بقعه بر سقف ها بقایای نقاشی هایی از دوران صفویه وجود دارد. بنا با کاشی های ساده فیروزه ای رنگ تزئین شده است. این مقبره در قسمت شمال شرقى مجموعه حرم حضرت رضا (ع) قرار دارد و شامل بنایى چهارگوش با گنبدى بر فراز آن، ‌و ایوانى آجرى در مقابل است. شخصیت به خاک سپرده شده در این بقعه از عرفاى سلسله ی ذهبیه‌ است. لقب «پالان‌دوز» از این رو به او داده شده که براى گذران زندگى خود، با وجود مقام والایى که نزد مردم داشته، به کار پالان‌دوزى اشتغال داشته است. از این‌ شخصیت، قرآن هفت‌سوره‌اى در دست است که به خط خوش ثلث نوشته شده است و حکایت از توانایى او در کار خطاطى دارد. تصاویری از آرامگاه این عارف بزرگ در ادامه آمده است: