پوشش زنان ایرانی در تاریخ را باید یکی از موضوعات جذابی دانست که همواره مورد بحث و بررسی در محافل گوناگون تخصصی و عمومی بوده است. در رابطه با این موضوع شخصیهای بزرگ زیادی نیز اظهار نظر نموده اند. ویل دورانت مورخ معروف اروپایی و نویسنده کتاب چند جلدی تاریخ تمدن در این رابطه دیدگاه خود را اینگونه بیان داشته است:

کافه تاریخ- کشکول

پوشش زنان ایرانی در تاریخ را باید یکی از موضوعات جذابی دانست که همواره مورد بحث و بررسی در محافل گوناگون تخصصی و عمومی بوده است. در رابطه با این موضوع شخصیهای بزرگ زیادی نیز اظهار نظر نموده اند. ویل دورانت مورخ معروف اروپایی و نویسنده کتاب چند جلدی تاریخ تمدن در این رابطه دیدگاه خود را اینگونه بیان داشته است:



«زنان طبقات بالای اجتماع جرأت آن را نداشتند که جز در تخت روان روپوش دار از خانه بیرون بیایند. هرگز به آنان اجازه داده نمی شد که آشکارا با مردان آمیزش (اختلاط) کنند. زنان شوهر دار حق نداشتند هیچ مردی را، ولو پدر یا برادرشان باشد، ببینند. در نقش هایی که در ایران باستان بر جای مانده، هیچ صورت زن دیده نمی شود و نامی از ایشان به نظر نمی رسد.»*

البته باید توجه داشت که مسئله حجاب و پوشش زنان ایران باستان تنها مربوط به یک دوره خاص مثلا هخامنشی نیست بلکه موضوع حجاب و پوشش کامل بانوان ایرانی به هویت ایرانیان در دوره های مختلف تاریخی چه پیش از عهد هخامنشیان(مثلا دوران مادها) و چه پس از آن(اشکانیان و ساسانیان) باز می گردد.

منبع: ویل دوران، تاریخ تمدن