مردم عقیده دارند که نذر سفره حصرت ابوالفضل و انجام مراسم آن برای برآمدن حاجات و رفع هرگونه خطر و بلا موثر است. ترتیب مراسم این چنین است: «سفره پاک و سفیدی در وسط اتاق پهن می کنند. چند کاسه آش رشته و چند بشقاب شله زرد، کاچی، حلوا و نان، پنیر، سبزی، میوه ،آجیل دوازده رنگ با یک بشقاب عدس پلو، دو بشقاب آرد توی سفره می چینند.

کافه تاریخ- کشکول



مردم عقیده دارند که نذر سفره حصرت ابوالفضل و انجام مراسم آن برای برآمدن حاجات و رفع هرگونه خطر و بلا موثر است. ترتیب مراسم این چنین است: «سفره پاک و سفیدی در وسط اتاق پهن می کنند. چند کاسه آش رشته و چند بشقاب شله زرد، کاچی، حلوا و نان، پنیر، سبزی، میوه ،آجیل دوازده رنگ با یک بشقاب عدس پلو، دو بشقاب آرد توی سفره می چینند. چند دانه شمع هم روشن می کنند و توی آرد می گذرانند. پنج شمع به اسم پنج تن آل عبا و دوازده شمع به اسم دوازده امام یا چهارده تا به اسم چهارده معصوم در گشوه سفره می گذرانند. مدعوین دور سفره می نشینند. روضه حضرت ابوالفضل خوانده می شود و پس از ختم روضه، شمعی از میان سفره برمی دارند و به نیت برآمدن حاجت آن را روشن می کنند و از حضرت ابوالفضل در دل درخواست می کنند که حاجت نذر کننده را برآورده نماید. بعد غذاها را بین حاضران تقسیم می کنند. پس از رفتن میهمانان باقیمانده غذاها را بین فقرا تقسیم می نماید و آشغالها را هم در آب می ریزند.

منبع:

ابراهیم شکورزاده، عقاید و رسوم مردم خراسان، تهران، انتشارات سروش، 1363، صص 53- 54